Sense

1. that which befalls someone, suffering, misfortune
2. emotion, condition, affection, (in the plural) affections, feelings

Examples

• οὐκοῦν ἔν γε σώματι περὶ δύο παθήματε τούτω δύο τέχνα τινὲ ἐγενέσθην; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 76:2)

Similar forms

• πάθη (426)
• παθήματα (80)
• πάθῃ (79)
• παθημάτων (70)
• παθητικὸν (34)
• πάθημα (33)
• πάθῃς (23)
• παθήμασιν (22)
• παθήματος (18)
• παθητικοῦ (18)
• παθητικόν (14)
• πάθητε (14)
• παθήμασι (11)
• παθητικὴν (9)
• παθήματι (9)
• πάθην (8)
• παθητικῶν (7)
• παθητικῷ (7)
• πάθῃσι (6)
• παθητικῶς (5)
• παθητικὴ (5)
• παθητικὰ (5)
• παθητὰ (4)
• παθήματά (3)
• πάθην· (3)
• παθητικά (3)
• παθητικῆς (3)
• πάθης (3)
• πάθη· (3)
• παθητική (3)
• πάθημ (3)
• πάθῃσιν (2)
• παθητόν (2)
• παθητικοὶ (2)
• παθητὸν (2)
• παθητικήν (2)
• παθη (1)
• παθήμασί (1)
• παθητὴν (1)
• παθητῶν (1)
• παθήματε (1)
• πάθηθ (1)
• παθητικὰς (1)
• παθήματι‧ (1)
• πάθησ· (1)
• παθητὴ (1)
• παθητικὸς (1)
• παθητῷ (1)
• παθήματα‧ (1)
• πάθη‐‐οὕτω (1)
• πάθῃσθα (1)
• παθητικαί (1)
• πάθησ‧ (1)
• παθητῆς (1)
• παθήμαθ (1)
• παθητικάς (1)
• παθητὸς (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary