Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πάνδικος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πάνδικος πάνδικον

Structure: πανδικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/kh

Sense

  1. all righteous, most justly

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative πάνδικος πάνδικον
Genitive πανδίκου πανδίκου
Dative πανδίκῳ πανδίκῳ
Accusative πάνδικον πάνδικον
Vocative πάνδικε πάνδικον
DualN/A/V πανδίκω πανδίκω
G/D πανδίκοιν πανδίκοιν
PluralNominative πάνδικοι πάνδικα
Genitive πανδίκων πανδίκων
Dative πανδίκοις πανδίκοις
Accusative πανδίκους πάνδικα
Vocative πάνδικοι πάνδικα
Positive Comparative Superlative
Adjective πάνδικος πανδίκου πανδικώτερος πανδικωτέρου πανδικώτατος πανδικωτάτου
Adverb πανδίκως πανδικώτερον πανδικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὄλοιτ’ ὄλοιτο πανδίκωσ, πρὶν ἐπὶ γᾶν Φρυγῶν ποδὸσ ἴχνοσ βαλεῖν. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 14)
  • κλύετε παρθένων κλύετε πανδίκωσ χειροτόνουσ λιτάσ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, choral, strophe 32)
  • ἦ δῆτ’ ἂν εἰή πανδίκωσ ψευδώνυμοσ Δίκη, ξυνοῦσα φωτὶ παντόλμῳ φρένασ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode 1:11)
  • φρόντισον καὶ γενοῦ πανδίκωσ εὐσεβὴσ πρόξενοσ· (Aeschylus, Suppliant Women, choral, strophe 41)
  • οὕτω γὰρ ηὔγμην, εἴ ποτ’ αὐτὸν ἐσ δόμουσ ἴδοιμι σωθέντ’ ἢ κλύοιμι πανδίκωσ, στελεῖν χιτῶνι τῷδε καὶ φανεῖν θεοῖσ θυτῆρα καινῷ καινὸν ἐν πεπλώματι. (Sophocles, Trachiniae, episode 2:3)

Synonyms

  1. all righteous

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION