뜻

1. 선생, 교원, 교사, 스승

1. a teacher, instructor, preceptor
2. a corrector, chastiser

예문

• εἰ μή τις ἄρα Πυθαγόραν ἕτερον ὑποθήσεται πρὸ τοῦ Σαμίου γεγομέναι παιδευτὴν σοφίας, ᾧ συνδιέτριψεν ὁ Νόμας. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 59 7:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 59 7:1)

• καὶ τοιαύτην διάνοιαν ἔχων διανοεῖται παιδευτὴν εἶναι ἀρετήν: (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 125:2)

  (플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 125:2)

• καὶ τοῦτον ἔδει τὸν ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι τὸν διδάσκαλον ὑμῶν καὶ παιδευτήν, εἴ τις ἄρα ἦν: (Epictetus, Works, book 1, 12:1)

  (에픽테토스, Works, book 1, 12:1)

• ἄρχοντα ἢ ἰδιώτην, βουλευτὴν ἢ δημότην, στρατιώτην ἢ στρατηγόν, παιδευτὴν ἢ οἰκοδεσπότην· (Epictetus, Works, book 3, 99:2)

  (에픽테토스, Works, book 3, 99:2)

• τούτων δὴ πέρι τοὺς ἐξηγητάς, τοὺς διδασκάλους, τοὺς νομοθέτας, τῶν ἄλλων τοὺς φύλακας, τῷ δεομένῳ γνῶναί τε καὶ εἰδέναι, ἢ τῷ δεομένῳ κολάζεσθαί τε καὶ ἐπιπλῆξαι ἁμαρτάνοντι, πότερον οὐ διδάσκοντα ἣν δύναμιν ἔχει κακία τε καὶ ἀρετὴ καὶ πάντως δηλοῦντα, διαφέρειν τῶν ἄλλων, ἀλλ ἢ ποιητήν τινα ἐλθόντα εἰς τὴν πόλιν ἢ παιδευτὴν νέων φάσκοντ εἶναι βελτίω φαίνεσθαι τοῦ πᾶσαν ἀρετὴν νενικηκότος· (Plato, Laws, book 12 159:2)

  (플라톤, Laws, book 12 159:2)

유사 형태

• παιδευτέον (8)
• παιδευτὴς (7)
• παιδευτὰς (6)
• παιδευτὴν (5)
• παιδευτής (4)
• παιδευταῖς (3)
• παιδευτικὸν (3)
• παιδευτέοι (2)
• παιδευτήριον (2)
• παιδευτῇ (2)
• παιδευτοῦ (2)
• παιδευταὶ (2)
• παιδευτικόν (2)
• παιδευτῶν (1)
• παιδευτὰ (1)
• παιδευτικῆς (1)
• παιδευτάς (1)
• παιδευτήν (1)
• παιδευτική (1)
• παιδευτηρίων (1)
• Παιδευτικῶν (1)
• παιδευταί (1)
• παιδευτικοὶ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.