Ancient Greek-English Dictionary Language

ὅρκιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὅρκιος ὅρκιον

Structure: ὁρκι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. belonging to an oath
  2. sworn, bound by oath, as if on oath
  3. that which is sworn by, invoked to witness an oath, sworn by

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὃ δ’ αἰνέσασ ταῦθ’ ὁρκίουσ τε δοὺσ θεούσ, ἔδρασεν οὐδὲν ὧν ὑπέσχετ’, ἀλλ’ ἔχει τυραννίδ’ αὐτὸσ καὶ δόμων ἐμῶν μέροσ. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 7:5)
  • μάρτυρασ δὲ θεοὺσ τούσ τε ὁρκίουσ τότε γενομένουσ ποιούμενοι καὶ τοὺσ ὑμετέρουσ πατρῴουσ καὶ ἡμετέρουσ ἐγχωρίουσ λέγομεν ὑμῖν, γῆν τὴν Πλαταιίδα μὴ ἀδικεῖν μηδὲ παραβαίνειν τοὺσ ὁρ́κουσ, ἐᾶν δὲ οἰκεῖν αὐτονόμουσ, ὥσπερ Παυσανίασ ἐδικαίωσε. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 36 2:2)
  • ἐπεὶ δ’ ἐκεῖνοί τε διὰ Νικίου μάλιστα τῆσ εἰρήνησ τυχόντεσ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἀπολαβόντεσ ὑπερηγάπων αὐτόν, ἔν τε τοῖσ Ἕλλησι λόγοσ ἦν ὡσ Περικλέουσ μὲν συνάψαντοσ αὐτοῖσ, Νικίου δὲ λύσαντοσ τὸν πόλεμον, οἵ τε πλεῖστοι τὴν εἰρήνην Νικίειον ὠνόμαζον, οὐ μετρίωσ ἀνιώμενοσ ὁ Ἀλκιβιάδησ καὶ φθονῶν ἐβούλευε σύγχυσιν ὁρκίων. (Plutarch, , chapter 14 2:1)
  • "ὑμεῖσ δέ, πρὸσ Διὸσ στρατίου καὶ θεῶν ὁρκίων, ἐνταῦθά με δι’ αὑτῶν κτείνατε. (Plutarch, chapter 17 4:3)
  • λέγεται δὲ τὸν Σόον ἐν χωρίῳ χαλεπῷ καὶ ἀνύδρῳ πολιορκούμενον ὑπὸ Κλειτορίων, ὁμολογῆσαι τὴν δορίκτητον γῆν αὐτοῖσ ἀφήσειν, εἰ πίοι καὶ αὐτὸσ καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ πάντεσ ἀπὸ τῆσ πλησίον πηγῆσ, γενομένων δὲ τῶν ὁρκίων συναγαγόντα τοὺσ μεθ’ ἑαυτοῦ διδόναι τῷ μὴ πιόντι τὴν βασιλείαν· (Plutarch, Lycurgus, chapter 2 1:2)
  • ἀλλ’ εἴπερ ἴσχει Ζεὺσ ἔτ’ ἐξ ἐμοῦ σέβασ, εὖ τοῦτ’ ἐπίστασ’, ὁρ́κιοσ δέ σοι λέγω· (Sophocles, Antigone, episode 3:13)
  • ὁ δ’, ὡσ ἀνὴρ γενναῖοσ, οὐκ οἴκτου μέτα κατῄνεσεν τάδ’ ὁρ́κιοσ δράσειν ξένῳ. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:10)
  • "Δαιμονίη, Ζεὺσ αὐτὸσ Ὀλύμπιοσ ὁρ́κιοσ ἔστω, Ἥρη τε Ζυγίη, Διὸσ εὐνέτισ, ἦ μὲν ἐμοῖσιν κουριδίην σε δόμοισιν ἐνιστήσεσθαι ἄκοιτιν, εὖτ’ ἂν ἐσ Ἑλλάδα γαῖαν ἱκώμεθα νοστήσαντεσ. (Apollodorus, Argonautica, book 4 2:25)
  • ἐπίκλησισ μὲν Ὅρκιόσ ἐστιν αὐτῷ, ἔχει δὲ ἐν ἑκατέρᾳ κεραυνὸν χειρί. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 24 14:2)

Synonyms

  1. belonging to an oath

  2. sworn

  3. that which is sworn by

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION