Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διώμοτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διώμοτος διώμοτη διώμοτον

Structure: διωμοτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: dio/mnumi

Sense

  1. bound by oath

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative διώμοτος διώμότη διώμοτον
Genitive διωμότου διώμότης διωμότου
Dative διωμότῳ διώμότῃ διωμότῳ
Accusative διώμοτον διώμότην διώμοτον
Vocative διώμοτε διώμότη διώμοτον
DualN/A/V διωμότω διώμότᾱ διωμότω
G/D διωμότοιν διώμόταιν διωμότοιν
PluralNominative διώμοτοι διώ́μοται διώμοτα
Genitive διωμότων διώμοτῶν διωμότων
Dative διωμότοις διώμόταις διωμότοις
Accusative διωμότους διώμότᾱς διώμοτα
Vocative διώμοτοι διώ́μοται διώμοτα
Positive Comparative Superlative
Adjective διώμοτος διωμότου διωμοτότερος διωμοτοτέρου διωμοτότατος διωμοτοτάτου
Adverb διωμότως διωμοτότερον διωμοτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ’πὶ τοῦτον ἄνδρε τώδ’ ὥπερ κλύεισ, ὁ Τυδέωσ παῖσ ἥ τ’ Ὀδυσσέωσ βία, διώμοτοι πλέουσιν ἦ μὴν ἢ λόγῳ πείσαντεσ ἄξειν ἢ πρὸσ ἰσχύοσ κράτοσ. (Sophocles, Philoctetes, episode 2:2)
  • ἢ τίσ μᾶλλον σὺν θεοῖσ εἰπεῖν, τουτὶ γὰρ ἔμοιγε ἡγείσθω πάσησ παρρησίασ, ἀμφοτέρων ἥψατο τῶν ἐθνῶν, λέγω καὶ τῶν δεξιῶν καὶ τῶν οὓσ πολλοὺσ ὀνομάζομεν, οἵ γε καὶ μηδενὸσ αὐτοὺσ ἐπαναγκάζοντοσ νόμου διώμοτοι τὴν ψῆφον φέρουσιν. (Aristides, Aelius, Orationes, 11:5)

Synonyms

  1. bound by oath

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION