Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

οἶδα

Verb; Transliteration:

Principal Part: οἶδα εἴσομαι οἶδα

Structure:

Sense

  1. (transitive) to know, be acquainted with [+accusative = something]
  2. (intransitive) to know how to [+infinitive = do something]
  3. (transitive, when main verb and participle have separate subjects) to know that [+accusative noun and accusative participle = someone else does something]

Conjugation

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εί̓σομαι εί̓σει, εί̓σῃ εί̓σεται
Dual εί̓σεσθον εί̓σεσθον
Plural εἰσόμεθα εί̓σεσθε εί̓σονται
OptativeSingular εἰσοίμην εί̓σοιο εί̓σοιτο
Dual εί̓σοισθον εἰσοίσθην
Plural εἰσοίμεθα εί̓σοισθε εί̓σοιντο
Infinitive εί̓σεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσομενος εἰσομενου εἰσομενη εἰσομενης εἰσομενον εἰσομενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἶδα οἶσθα οἶδε
Dual ἴστον ἴστον
Plural ἴσμεν ἴστε ἴσᾱσιν*
SubjunctiveSingular εἰδῶ εἰδῇς εἰδῇ
Dual εἰδῆτον εἰδῆτον
Plural εἰδῶμεν εἰδῆτε εἰδῶσιν*
OptativeSingular εἰδείην εἰδείης εἰδείη
Dual εἰδείτην εἰδείτην
Plural εἰδείημεν εἰδείητε εἰδείησαν
ImperativeSingular ἴσθι ἴστω
Dual ἴστον ἴστων
Plural ἴστε ἴστων
Infinitive εἰδέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰδως εἰδοντος εἰδυῑα εἰδυῑᾱς εἰδον εἰδοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῆσ εἰσ τὴν Ἀσίαν γενομένησ ἡμῖν ἐπιστρατείασ, ἧσ ἴστε καὶ αὐτοί, τῇ τῶν θεῶν πρὸσ ἡμᾶσ ἀπροπτώτῳ συμμαχίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ δὲ ρώμῃ κατὰ λόγον ἐπ’ ἄριστον τέλοσ ἀχθείσησ, (Septuagint, Liber Maccabees III 3:14)
  • ὅτι μὲν γὰρ καὶ ἡ θάλαττα ἱκανὴ προκαλέσασθαι καὶ εἰσ ἐπιθυμίαν ἐπισπάσασθαι ἐν γαλήνῃ φανεῖσα, ἴστε, κἂν μὴ εἴπω· (Lucian, De Domo, (no name) 12:1)
  • πρέποι γὰρ ἄν, ὥσπερ οἱ θεοὶ δωτῆρεσ ἐάων εἰσίν, οὕτω δὲ καὶ ὑμῖν τοῖσ φίλοισ καὶ μαθηταῖσ αὐτῶν μετὰ πάσησ ἀληθείασ ἐξηγεῖσθαι περὶ ὧν ἴστε καὶ λύειν ἡμῖν τὰσ ἀπορίασ. (Lucian, 5:2)
  • "ἃ δὲ τὸν πατέρα ἔδρασεν καὶ πάνυ ἀκοῦσαι ἄξιον καίτοι πάντεσ ἴστε, καὶ ἀκηκόατε ὡσ ἀπέπνιξε τὸν γέροντα, οὐκ ἀνασχόμενοσ αὐτὸν ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη ἤδη γηρῶντα. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:8)
  • ἀλλ’ εἰ καὶ οὗτοσ ἀγνοεῖ τὰ τότε, πάντεσ ὑμεῖσ ἴστε οἱᾶ ποιοῦντα αὐτὸν καὶ πάσχοντα καὶ ὅπωσ διακείμενον ἐγὼ παραλαβών, τῶν μὲν ἄλλων ἰατρῶν ἀπεγνωκότων, τῶν δὲ οἰκείων φευγόντων καὶ μηδὲ πλησίον προσιέναι τολμώντων, τοιοῦτον ἀπέφηνα ὡσ καὶ κατηγορεῖν δύνασθαι καὶ περὶ τῶν νόμων διαλέγεσθαι. (Lucian, Abdicatus, (no name) 14:2)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION