Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 99:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 99:)

Εἰε͂ν. ἐπὶ τίνα δὴ αὐτῶν πρῶτον ἔλθοιμεν ἄν; ἢ τοῦτο μὲν οὐδὲν διοίσει; ἀρξάμενοι δὲ ἀφ̓ ὁτουοῦν, οἱο͂ν ἀπὸ Πυθαγόρου, ἢν οὕτω τύχῃ, πόσῳ ἂν χρόνῳ οἰόμεθα ἐκμαθεῖν τὰ Πυθαγόρου ἅπαντα; καὶ μή μοι ἐξαίρει καὶ τὰ πέντε ἔτη ἐκεῖνα τὰ τῆσ σιωπῆσ· σὺν δ̓ οὖν τοῖσ πέντε ἱκανὰ τριάκοντα, οἶμαι, εἰ δὲ μή, ἀλλὰ πάντωσ γε εἴκοσι. Θῶμεν οὕτωσ. Εἶτα ἑξῆσ τῷ Πλάτωνι θετέον δηλαδὴ τοσαῦτα ἕτερα, ἔτι μὴν καὶ Ἀριστοτέλει οὐκ ἐλάττω. Οὐ γάρ. Χρυσίππῳ δέ γε οὐκέτι ἐρήσομαί σε πόσα· οἴδα γὰρ παρὰ σοῦ ἀκούσασ ὅτι τετταράκοντα μόγισ ἱκανά. Οὕτωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION