Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

οἶδα

Verb; Transliteration:

Principal Part: οἶδα εἴσομαι οἶδα

Structure:

Sense

  1. (transitive) to know, be acquainted with [+accusative = something]
  2. (intransitive) to know how to [+infinitive = do something]
  3. (transitive, when main verb and participle have separate subjects) to know that [+accusative noun and accusative participle = someone else does something]

Conjugation

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εί̓σομαι εί̓σει, εί̓σῃ εί̓σεται
Dual εί̓σεσθον εί̓σεσθον
Plural εἰσόμεθα εί̓σεσθε εί̓σονται
OptativeSingular εἰσοίμην εί̓σοιο εί̓σοιτο
Dual εί̓σοισθον εἰσοίσθην
Plural εἰσοίμεθα εί̓σοισθε εί̓σοιντο
Infinitive εί̓σεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσομενος εἰσομενου εἰσομενη εἰσομενης εἰσομενον εἰσομενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular οἶδα οἶσθα οἶδε
Dual ἴστον ἴστον
Plural ἴσμεν ἴστε ἴσᾱσιν*
SubjunctiveSingular εἰδῶ εἰδῇς εἰδῇ
Dual εἰδῆτον εἰδῆτον
Plural εἰδῶμεν εἰδῆτε εἰδῶσιν*
OptativeSingular εἰδείην εἰδείης εἰδείη
Dual εἰδείτην εἰδείτην
Plural εἰδείημεν εἰδείητε εἰδείησαν
ImperativeSingular ἴσθι ἴστω
Dual ἴστον ἴστων
Plural ἴστε ἴστων
Infinitive εἰδέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰδως εἰδοντος εἰδυῑα εἰδυῑᾱς εἰδον εἰδοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀξιῶ δέ, ὦ Ζεῦ, μετὰ παρρησίασ μοι δοῦναι εἰπεῖν οὐδὲ γὰρ ἂν ἄλλωσ δυναίμην, ἀλλὰ πάντεσ με ἴσασιν ὡσ ἐλεύθερόσ εἰμι τὴν γλῶτταν καὶ οὐδὲν ἂν κατασιωπήσαιμι τῶν οὐ καλῶσ γιγνομένων διελέγχω γὰρ ἅπαντα καὶ λέγω τὰ δοκοῦντά μοι ἐσ τὸ φανερὸν οὔτε δεδιώσ τινα οὔτε ὑπ’ αἰδοῦσ ἐπικαλύπτων τὴν γνώμην ὥστε καὶ ἐπαχθὴσ δοκῶ τοῖσ πολλοῖσ καὶ συκοφαντικὸσ τὴν φύσιν, δημόσιόσ τισ κατήγοροσ ὑπ’ αὐτῶν ἐπονομαζόμενοσ. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 2:1)
  • τοῖσ δὲ φιλοσόφοισ προειπεῖν μὴ ἀναπλάττειν κενὰ ^ ὀνόματα μηδὲ ληρεῖν περὶ ὧν οὐκ ἴσασιν. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 17:1)
  • ὅλωσ γὰρ τὰ τοιαῦτα ἐπινοοῦσι καὶ λέγουσιν, ἃ μάλιστα ἴσασιν ἐσ ὀργὴν δυνάμενα προκαλέσασθαι τὸν ἀκροώμενον, καὶ ἔνθα τρωτόσ ἐστιν ἕκαστοσ ἐπιστάμενοι, ἐπ’ ἐκεῖνο τοξεύουσι καὶ ἀκοντίζουσιν ἐσ αὐτό, ὥστε τῇ παραυτίκα ὀργῇ τεταραγμένον μηκέτι σχολὴν ἄγειν τῇ ἐξετάσει τῆσ ἀληθείασ, ἀλλὰ κἂν θέλῃ τισ ἀπολογεῖσθαι, μὴ προσίεσθαι, τῷ παραδόξῳ τῆσ ἀκροάσεωσ ὡσ ἀληθεῖ προκατειλημμένον. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 15:1)
  • ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοισ δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπωσ χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν παρελθὼν δέ τισ εἰσ τὸ μέσον τῶν μεμαθηκότων φλεβότομον εὖ μάλα ἠκονημένον ἔχων ἰοῦ τἄλλα μεστὸν ἀπήλλαξε τῆσ ὀδύνησ τὸν νοσοῦντα. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 29:2)
  • περιττὸν καὶ τοῦτο, λέγειν πρὸσ αὐτοὺσ ^ ἴσασιν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 21:6)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION