Sense

1. sickness, disease,
2. plague
3. misery, suffering, distress
4. madness, vice
5. bane

Examples

• ὥσπερ γὰρ ἡ τῶν ὀφθαλμῶν νόσοσ τὴν ὁρ́ασιν συγχέασα κωλύει τὰ ἐμποδὼν κείμενα θεωρεῖν, οὕτωσ ἄδικοσ παρεισδύνων λόγοσ εἰσ τὰσ τῶν δικαστῶν γνώμασ οὐκ ἐᾷ δι’ ὀργὴν συνορᾶν τὴν ἀλήθειαν. (Demades, On the Twelve Years, 3:2)
• μόνον αὐτὸν ἠνία φίλου νόσοσ ἢ θάνατοσ, ὡσ ἂν καὶ τὸ μέγιστον τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἀγαθῶν τὴν φιλίαν ἡγούμενον. (Lucian, (no name) 10:1)
• πρὸσ μὲν γὰρ τοὺσ ἄλλουσ ἡμερωτέρα καὶ πραεῖά ἐστι καὶ παρόντων εἰρήνην ἄγει ἡ νόσοσ, ἂν δέ τινα ἰατρὸν ἴδῃ καὶ τοῦτ’ ἀκούσῃ μόνον, κατ’ ἐκείνου μάλιστα παροξύνεται, ὅπερ καὶ αὐτὸ τοῦ πονηρῶσ καὶ ἀνηκέστωσ ἔχειν ἐστὶ τεκμήριον. (Lucian, Abdicatus, (no name) 6:4)
• τί δ’ ἄν, ὅπερ μὴ γένοιτο, αὖθισ ἡ νόσοσ ἐπανέλθῃ ; (Lucian, Abdicatus, (no name) 32:5)
• οὐ τοίνυν οὐδὲ νόσοσ οὐδὲ κάματοσ εἰσ τοιοῦτο σῶμα ἐμπεσόντα ῥᾳδίωσ ἐλέγξειεν ἂν οὐδ’ ἐπικρατήσειεν εὐμαρῶσ· (Lucian, Anacharsis, (no name) 26:4)

Similar forms

• νόσον (253)
• νόσου (228)
• νόσος (147)
• νόσους (92)
• νόσοις (54)
• νόσοι (35)
• νοσοῦσι (20)
• νοσοῦν (16)
• νοσοῦσα (5)
• νοσούσῃ (3)
• νοσοῖ (2)
• νόσοισι (2)
• νοσοῦς (2)
• νοσοῦσί (2)
• νοσοῖεν (1)
• νοσοῦσ1 (1)
• νοσοῖμ (1)
• νοσοῦντ (1)
• νοσοίη (1)
• νοσοῦνθ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary