Ancient Greek-English Dictionary Language

λοιμός

Second declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λοιμός λοιμοῦ

Structure: λοιμ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. plague, pestilence, any deadly infectious disorder, (of person) a plague, a pest

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Καὶ οἱ υἱοὶ Ἡλὶ τοῦ ἱερέωσ υἱοὶ λοιμοὶ οὐκ εἰδότεσ τὸν Κύριον. καὶ τὸ δικαίωμα τοῦ ἱερέωσ παρὰ τοῦ λαοῦ, παντὸσ τοῦ θύοντοσ. (Septuagint, Liber I Samuelis 2:12)
  • καὶ υἱοὶ λοιμοὶ εἶπαν. τίσ σώσει ὑμᾶσ οὗτοσ̣ καὶ ἠτίμασαν αὐτὸν καὶ οὐκ ἤνεγκαν αὐτῷ δῶρα. (Septuagint, Liber I Samuelis 10:27)
  • καὶ νῦν γνῶθι καὶ ἰδὲ σὺ τί ποιήσεισ, ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία εἰσ τὸν κύριον ἡμῶν καὶ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ οὗτοσ υἱὸσ λοιμόσ, καὶ οὐκ ἔστι λαλῆσαι πρὸσ αὐτόν. (Septuagint, Liber I Samuelis 25:17)
  • μὴ δὴ θέσθω ὁ κύριόσ μου καρδίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον τὸν λοιμὸν τοῦτον, ὅτι κατὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὗτόσ ἐστι. Νάβαλ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἀφροσύνη μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐγὼ ἡ δούλη σου οὐκ εἶδον τὰ παιδάρια τοῦ κυρίου μου, ἃ ἀπέστειλασ. (Septuagint, Liber I Samuelis 25:25)
  • καὶ νῦν ὄρθρισον τὸ πρωί̈ σὺ καὶ οἱ παῖδεσ τοῦ κυρίου σου οἱ ἥκοντεσ μετὰ σοῦ, καὶ πορεύεσθε εἰσ τὸν τόπον, οὗ κατέστησα ὑμᾶσ ἐκεῖ, καὶ λόγον λοιμὸν μὴ θῇσ ἐν καρδίᾳ σου, ὅτι ἀγαθὸσ σὺ ἐνώπιόν μου. καὶ ὀρθρίσατε ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ φωτισάτω ὑμῖν, καὶ πορεύθητε. (Septuagint, Liber I Samuelis 29:10)
  • καὶ ἀπεκρίθη πᾶσ ἀνὴρ λοιμὸσ καὶ πονηρὸσ τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν τῶν πορευθέντων μετὰ Δαυὶδ καὶ εἶπον, ὅτι οὐ κατεδίωξαν μεθ̓ ἡμῶν, οὐ δώσομεν αὐτοῖσ ἐκ τῶν σκύλων, ὧν ἐξειλόμεθα, ὅτι ἀλλ̓ ἢ ἕκαστοσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ ἀπαγέσθωσαν καὶ ἀποστρεφέτωσαν. (Septuagint, Liber I Samuelis 30:22)
  • θρασὺσ καὶ αὐθάδησ καὶ ἀλαζὼν λοιμὸσ καλεῖται, ὃσ δὲ μνησικακεῖ, παράνομοσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 21:23)
  • μετ’ οὐ πολὺ δ’ αὐχμὸσ καὶ λοιμὸσ κατελάμβανε τὴν πόλιν καὶ τῶν Κορινθίων περὶ ἀπαλλαγῆσ χρωμένων, ὁ θεὸσ ἀνεῖλε μῆνιν εἶναι Ποσειδῶνοσ οὐκ ἀνήσοντοσ, ἑώσ ἂν τὸν Ἀκταίωνοσ θάνατον μετέλθοιεν. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 2 12:2)
  • δεῖ δὲ εἰδέναι ὅτι ἔστ̓ ἂν αὕτη ἡ στήλη μένῃ, οὔτε λιμὸσ οὔτε λοιμὸσ οὔτε πυρκαϊὰ οὔτε ἄλλο χαλεπὸν οὐδὲν εἴσεισιν εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτοῖσ. (Lucian, Saturnalia, 2:13)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION