- ἀλλ’ ἔγωγέ σε ἤδη ἐμβαλὼν ἐσ τὸν μυλῶνα πείσω εἶναι δεσπότησ κατὰ τὸν χείρω λόγον. (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 26:43)
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 26:43)
- ὁ δὲ ἐμπεσὼν ἀθρόοσ ^ εἰσ ἐμὲ ἀπειρόκαλοσ καὶ παχύδερμοσ ἄνθρωποσ, ἔτι τὴν πέδην πεφρικὼσ καὶ εἰ παριὼν ἄλλωσ μαστίξειέ τισ ὄρθιον ἐφιστὰσ τὸ οὖσ καὶ τὸν μυλῶνα ὥσπερ τὸ Ἀνάκτορον προσκυνῶν, οὐκέτι φορητόσ ἐστι τοῖσ ἐντυγχάνουσιν, ἀλλὰ τούσ τε ἐλευθέρουσ ὑβρίζει καὶ τοὺσ ὁμοδούλουσ μαστιγοῖ ἀποπειρώμενοσ εἰ καὶ αὐτῷ τὰ τοιαῦτα ἔξεστιν, ἄχρι ἂν ἢ ἐσ πορνίδιόν τι ἐμπεσὼν ἢ ἱπποτροφίασ ἐπιθυμήσασ ἢ κόλαξι παραδοὺσ ἑαυτὸν ὀμνύουσιν, ἦ μὴν εὐμορφότερον μὲν Νιρέωσ εἶναι αὐτόν, εὐγενέστερον δὲ τοῦ Κέκροποσ ἢ Κόδρου, συνετώτερον δὲ τοῦ Ὀδυσσέωσ, πλουσιώτερον δὲ συνάμα Κροίσων ἑκκαίδεκα, ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ἄθλιοσ ἐκχέῃ τὰ κατ’ ὀλίγον ἐκ πολλῶν ἐπιορκιῶν καὶ ἁρπαγῶν καὶ πανουργιῶν συνειλεγμένα. (Lucian, Timon, (no name) 23:2)
(루키아노스, Timon, (no name) 23:2)
- ἐλθόντοσ δ’ ἐκείνου καὶ εἰπόντοσ ὅτι νυκτὸσ ἑκάστησ κατιόντεσ εἰσ τὸν μυλῶνα καὶ ἀλοῦντεσ δύο δραχμὰσ ἀμφότεροι λαμβάνουσι, θαυμάσαντεσ οἱ Ἀρεοπαγῖται διακοσίαισ δραχμαῖσ ἐτίμησαν αὐτούσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 65 1:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 65 1:2)
- ἀλλ̓ οὐκ ἔστι τοῖσ παιδοτρίβαισ οὐδὲ τοῖσ ἄλλοισ διδασκάλοισ δῆσαι τοὺσ μαθητὰσ οὐδὲ ἀποδόσθαι οὐδέ γε εἰσ μυλῶνα ἐμβαλεῖν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 31:3)
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), 31:3)
- τίσ ὑμῶν εἰσ βαλανεῖον ἀπελθεῖν θέλων εἰσ μυλῶνα ἀπῆλθεν; (Epictetus, Works, book 1, 19:2)
(에픽테토스, Works, book 1, 19:2)
- "σοὶ οὖν" ἔφην "ἔξεστι δυοῖν ὁπότερον βούλει ἑλέσθαι, ἢ μαστιγωθεῖσαν εἰσ μύλωνα ἐμπεσεῖν καὶ μηδέποτε παύσασθαι κακοῖσ τοιούτοισ συνεχομένην, ἢ κατειποῦσαν ἅπαντα τἀληθῆ μηδὲν παθεῖν κακόν, ἀλλὰ συγγνώμησ παρ’ ἐμοῦ τυχεῖν τῶν ἡμαρτημένων. (Lysias, Speeches, 22:2)
(리시아스, Speeches, 22:2)