Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μονομάχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μονομάχος μονομάχον

Structure: μονομαχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ma/xomai

Sense

  1. fighting in single combat
  2. a gladiator

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative μονομάχος μονόμαχον
Genitive μονομάχου μονομάχου
Dative μονομάχῳ μονομάχῳ
Accusative μονομάχον μονόμαχον
Vocative μονομάχε μονόμαχον
DualN/A/V μονομάχω μονομάχω
G/D μονομάχοιν μονομάχοιν
PluralNominative μονομάχοι μονόμαχα
Genitive μονομάχων μονομάχων
Dative μονομάχοις μονομάχοις
Accusative μονομάχους μονόμαχα
Vocative μονομάχοι μονόμαχα
Positive Comparative Superlative
Adjective μονομάχος μονομάχου μονομαχώτερος μονομαχωτέρου μονομαχώτατος μονομαχωτάτου
Adverb μονομάχως μονομαχώτερον μονομαχώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τάλανεσ, ὅ τι ποτὲ μονομάχον ἐπὶ φρέν’ ἠλθέτην, βοᾷ βαρβάρῳ στενακτὰν ἰαχὰν μελομέναν νεκροῖσ δάκρυσι θρηνήσω. (Euripides, Phoenissae, choral, antistrophe 12)
  • Σπῖκλον μὲν οὖν τὸν μονομάχον ἀνδριάσι Νέρωνοσ ἑλκομένοισ ὑποβαλόντεσ ἐν ἀγορᾷ διέφθειραν, Ἀπόνιον δέ τινα τῶν κατηγορικῶν ἀνατρέψαντεσ ἁμάξασ λιθοφόρουσ ἐπήγαγον, ἄλλουσ δὲ διέσπασαν πολλούσ, ἐνίουσ μηδὲν ἀδικοῦντασ, ὥστε καὶ Μαύρικον, ἄνδρα τῶν ἀρίστων καὶ ὄντα καὶ δοκοῦντα, πρὸσ τὴν σύγκλητον εἰπεῖν ὅτι φοβεῖται μὴ ταχὺ Νέρωνα ζητήσωσιν. (Plutarch, Galba, chapter 8 5:1)

Synonyms

  1. fighting in single combat

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION