Ancient Greek-English Dictionary Language

μοναδικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: μοναδικός μοναδική μοναδικόν

Structure: μοναδικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: mona/s

Sense

  1. consisting of units, abstract

Examples

  • Σωκράτησ καὶ Πλάτων τὸ ἕν, τὸ μονοφυὲσ καὶ αὐτοφυὲσ τὸ μοναδικόν, τὸ ὄντωσ ἀγαθὸν πάντα δὲ τὰ τοιαῦτα τῶν ὀνομάτων εἰσ τὸν νοῦν σπεύδει νοῦσ οὖν ὁ θεόσ, χωριστὸν εἶδοσ, τουτέστι τὸ ἀμιγὲσ πάσησ ὕλησ καὶ μηδενὶ παθητῷ συμπεπλεγμένον. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, 22:1)
  • οὔτε γὰρ κατὰ τὸ ποσὸν οὔτε κατὰ τὸ ποιὸν ὁρῶμεν διαφέρουσαν μονάδα μονάδοσ, ἀνάγκη τε ἢ ἴσον ἢ ἄνισον εἶναι ἀριθμόν, πάντα μὲν ἀλλὰ μάλιστα τὸν μοναδικόν, ὥστ’ εἰ μήτε πλείων μήτ’ ἐλάττων, ἴσοσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 13 136:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION