μόλυβδος
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
μόλυβδος
μολύβδου
Structure:
μολυβδ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- lead (the metal)
- graphite
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ πολλοῦ ἄν, μᾶλλον δὲ τοῦ παντὸσ ἦν ἄξιον, εἰ μεταπλάσαι καὶ μετακοσμῆσαι τὰ τηλικαῦτα ἠδύνατο ἢ ἐκ μολύβδου χρυσὸν ἀποφῆναι ἢ ἄργυρον ἐκ κασσιτέρου ἢ ἀπὸ Κόνωνοσ Τίτορμον ἢ ἀπὸ Λεωτροφίδου Μίλωνα ἐξεργάσασθαι. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 34 1:3)
- ὁπότε ἄνθρωποί τινεσ σοφώτεροι γενόμενοι τῆσ ἁπάσησ σοφίασ, οὐ κηρὸν ἐγχέαντεσ τοῖσ ὠσίν, ὥσπερ οἶμαί φασι τοὺσ Ἰθακησίουσ ναύτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατακοῦσαι τῆσ τῶν Σειρήνων ᾠδῆσ, ἀλλὰ μολύβδου τινὸσ μαλθακὴν ὁμοῦ καὶ ἄτρωτον ὑπὸ φωνῆσ φύσιν, ἔτι δὲ οἶμαι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν σκότοσ πολὺ προβαλόμενοι καὶ ἀχλύν, ὑφ’ ἧσ Ὅμηρόσ φησι κωλύεσθαι τὸν καταληφθέντα διαγιγνώσκειν θεόν, ὑπερφρονοῦσι τὰ θεῖα, καὶ μίαν ἱδρυσάμενοι δαίμονα πονηρὰν καὶ ἄλυπον, τρυφήν τινα ἢ ῥᾳθυμίαν πολλὴν καὶ ἀνειμένην ὕβριν, ἡδονὴν ἐπονομάζοντεσ, γυναικείαν τῷ ὄντι θεόν, προτιμῶσι καὶ θεραπεύουσι κυμβάλοισ τισὶν ἢ ψόφοισ καὶ αὐλοῖσ ὑπὸ σκότοσ αὐλουμένοισ, ἧσ εὐωχίασ οὐδεὶσ ἐκείνοισ φθόνοσ, εἰ μέχρι τοῦ ᾅδειν αὐτοῖσ τὸ σοφὸν ἦν, ἀλλὰ μὴ τοὺσ θεοὺσ ἡμῶν ἀφῃροῦντο καὶ ἀπῴκιζον, ἐξελαύνοντεσ ἐκ τῆσ αὑτῶν πόλεώσ τε καὶ ἀρχῆσ, ἐκ τοῦδε τοῦ κόσμου παντόσ, εἴσ τινασ χώρασ ἀτόπουσ, καθάπερ ἀνθρώπουσ δυστυχεῖσ εἴσ τινασ νήσουσ ἐρήμουσ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 46:1)
- Δύο δ’ ἐκ τοῦ Πειραιῶσ Ἀττικοὶ θεράποντεσ, αἱρούμενοι τὰ Ῥωμαίων, ἢ σφίσιν αὐτοῖσ καταφυγήν, εἴ τι γίγνοιτο, προορώμενοι, πεσσοῖσ ἐκ μολύβδου πεποιημένοισ ἐγγράφοντεσ ἀεὶ τὸ γιγνόμενον ἐσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἠφίεσαν ἀπὸ σφενδόνησ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 5 4:1)
- ἐσ δὲ πίστιν ἔφερε καὶ μάζασ ἐκ μολύβδου, χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ περιβεβλημένασ· (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 6 1:4)
- ὡσ δὲ ὁ ματαιότεροσ λόγοσ ὁρ́μηται, λέγεται Πολυκράτεα ἐπιχώριον νόμισμα κόψαντα πολλὸν μολύβδου καταχρυσώσαντα δοῦναί σφι, τοὺσ δὲ δεξαμένουσ οὕτω δὴ ἀπαλλάσσεσθαι. (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 56 3:1)