Ancient Greek-English Dictionary Language

μέσος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μέσος μέση μέσον

Structure: μες (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. middle of, between, amidst
  2. half
  3. of middle quality: moderate, intermediate

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶδεν ὁ Θεὸσ τὸ φῶσ, ὅτι καλόν. καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότουσ. (Septuagint, Liber Genesis 1:4)
  • Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατοσ καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατοσ καὶ ὕδατοσ. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. (Septuagint, Liber Genesis 1:6)
  • καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατοσ, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματοσ, καὶ ἀναμέσον τοῦ ὕδατοσ τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματοσ. (Septuagint, Liber Genesis 1:7)
  • καὶ ὁ μοχλὸσ ὁ μέσοσ ἀναμέσον τῶν στύλων διικνείσθω ἀπὸ τοῦ ἑνὸσ κλίτουσ εἰσ τὸ ἕτερον κλίτοσ. (Septuagint, Liber Exodus 26:28)
  • ἐπεὶ δ’ οὖν ποτε καὶ ἧκεν ἡ τοῦ ἀγῶνοσ ἡμέρα, τρεῖσ μὲν ἦσαν, ἔλαχεν δὲ μέσοσ αὐτῶν ὁ Εὐάγγελοσ ᾄδειν καὶ μετὰ Θέσπιν τὸν Θηβαῖον οὐ φαύλωσ ἀγωνισάμενον εἰσέρχεται ὅλοσ περιλαμπόμενοσ τῷ χρυσῷ καὶ τοῖσ σμαράγδοισ καὶ βηρύλλοισ καὶ ὑακίνθοισ· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 9:1)
  • μετὰ δὲ τοῦτον ἑκατέρωθεν διαρκεῖσ τοῖσ ’ ἀποδυομένοισ ἀποθέσεισ, καὶ μέσοσ οἶκοσ ὕψει τε ὑψηλότατοσ καὶ φωτὶ φαιδρότατοσ, ψυχροῦ ὕδατοσ ἔχων τρεῖσ κολυμβήθρασ, Λακαίνῃ λίθῳ κεκοσμημένοσ, καὶ εἰκόνεσ ἐν αὐτῷ λίθου λευκοῦ τῆσ ἀρχαίασ ἐργασίασ, ἡ μὲν Ὑγιείασ, ἡ δὲ Ἀσκληπιοῦ. (Lucian, (no name) 5:3)
  • καταβὰσ γάρ εἰσ τὸ μέσον ἐν τῇ βουλῇ δύο ὑπατικῶν μέσοσ ἐκαθέζετο, πάνυ δεδιότων μὴ καὶ αὐτῶν τινα ὥσπερ κριὸν μαστιγώσῃ λαβών. (Lucian, De saltatione, (no name) 83:8)
  • μέσοσ ἐν τοσούτῳ χρόνοσ, καὶ πολυπραγμονεῖταί σου ἅπασ ὁ παρεληλυθὼσ βίοσ, κἂν μέν τισ ἢ πολίτησ ὑπὸ φθόνου ἢ γείτων ἔκ τινοσ εὐτελοῦσ αἰτίασ προσκεκρουκὼσ ἀνακρινόμενοσ εἴπῃ μοιχὸν ἢ παιδεραστήν, τοῦτ’ ἐκεῖνο, ἐκ τῶν Διὸσ δέλτων ὁ μάρτυσ, ἂν δὲ πάντεσ ἅμα ἑξῆσ ἐπαινῶσιν, ὕποπτοι καὶ ἀμφίβολοι καὶ δεδεκασμένοι. (Lucian, De mercede, (no name) 12:3)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION