Ancient Greek-English Dictionary Language

μέλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μέλλω μελλήσω ἐμέλλησα

Structure: μέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to think of doing, intend to do, to mean to
  2. to be about to do, (by fate), to be destined to do, to be fated to do
  3. (to mark a strong possibility) to be likely to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέλλω μέλλεις μέλλει
Dual μέλλετον μέλλετον
Plural μέλλομεν μέλλετε μέλλουσιν*
SubjunctiveSingular μέλλω μέλλῃς μέλλῃ
Dual μέλλητον μέλλητον
Plural μέλλωμεν μέλλητε μέλλωσιν*
OptativeSingular μέλλοιμι μέλλοις μέλλοι
Dual μέλλοιτον μελλοίτην
Plural μέλλοιμεν μέλλοιτε μέλλοιεν
ImperativeSingular μέλλε μελλέτω
Dual μέλλετον μελλέτων
Plural μέλλετε μελλόντων, μελλέτωσαν
Infinitive μέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλων μελλοντος μελλουσα μελλουσης μελλον μελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μέλλομαι μέλλει, μέλλῃ μέλλεται
Dual μέλλεσθον μέλλεσθον
Plural μελλόμεθα μέλλεσθε μέλλονται
SubjunctiveSingular μέλλωμαι μέλλῃ μέλληται
Dual μέλλησθον μέλλησθον
Plural μελλώμεθα μέλλησθε μέλλωνται
OptativeSingular μελλοίμην μέλλοιο μέλλοιτο
Dual μέλλοισθον μελλοίσθην
Plural μελλοίμεθα μέλλοισθε μέλλοιντο
ImperativeSingular μέλλου μελλέσθω
Dual μέλλεσθον μελλέσθων
Plural μέλλεσθε μελλέσθων, μελλέσθωσαν
Infinitive μέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλομενος μελλομενου μελλομενη μελλομενης μελλομενον μελλομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμέλλησα ἐμέλλησας ἐμέλλησεν*
Dual ἐμελλήσατον ἐμελλησάτην
Plural ἐμελλήσαμεν ἐμελλήσατε ἐμέλλησαν
SubjunctiveSingular μελλήσω μελλήσῃς μελλήσῃ
Dual μελλήσητον μελλήσητον
Plural μελλήσωμεν μελλήσητε μελλήσωσιν*
OptativeSingular μελλήσαιμι μελλήσαις μελλήσαι
Dual μελλήσαιτον μελλησαίτην
Plural μελλήσαιμεν μελλήσαιτε μελλήσαιεν
ImperativeSingular μέλλησον μελλησάτω
Dual μελλήσατον μελλησάτων
Plural μελλήσατε μελλησάντων
Infinitive μελλήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλησᾱς μελλησαντος μελλησᾱσα μελλησᾱσης μελλησαν μελλησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμελλησάμην ἐμελλήσω ἐμελλήσατο
Dual ἐμελλήσασθον ἐμελλησάσθην
Plural ἐμελλησάμεθα ἐμελλήσασθε ἐμελλήσαντο
SubjunctiveSingular μελλήσωμαι μελλήσῃ μελλήσηται
Dual μελλήσησθον μελλήσησθον
Plural μελλησώμεθα μελλήσησθε μελλήσωνται
OptativeSingular μελλησαίμην μελλήσαιο μελλήσαιτο
Dual μελλήσαισθον μελλησαίσθην
Plural μελλησαίμεθα μελλήσαισθε μελλήσαιντο
ImperativeSingular μέλλησαι μελλησάσθω
Dual μελλήσασθον μελλησάσθων
Plural μελλήσασθε μελλησάσθων
Infinitive μελλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μελλησαμενος μελλησαμενου μελλησαμενη μελλησαμενης μελλησαμενον μελλησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκ γὰρ τούτων τῶν ἐθῶν οὔτ’ ἂν φρόνιμοσ οὐδείσ ποτε γενέσθαι τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπιτηδεύων δύναιτο, σώφρων δ’ οὐδ’ ἂν μελλήσαι ποτὲ γενέσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:114)
  • ἐκ γὰρ τούτων τῶν ἐθῶν οὔτ’ ἂν φρόνιμοσ οὐδείσ ποτε γενέσθαι τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπιτηδεύων δύναιτο ‐ οὐχ οὕτωσ θαυμαστῇ φύσει κραθήσεται ‐ σώφρων δὲ οὐδ’ ἂν μελλήσαι ποτὲ γενέσθαι, καὶ δὴ καὶ περὶ τῆσ ἄλλησ ἀρετῆσ ὁ αὐτὸσ λόγοσ ἂν εἰή, πόλισ τε οὐδεμία ἂν ἠρεμήσαι κατὰ νόμουσ οὐδ’ οὑστινασοῦν ἀνδρῶν οἰομένων ἀναλίσκειν μὲν δεῖν πάντα εἰσ ὑπερβολάσ, ἀργῶν δὲ εἰσ ἅπαντα ἡγουμένων αὖ δεῖν γίγνεσθαι πλὴν ἐσ εὐωχίασ καὶ πότουσ καὶ ἀφροδισίων σπουδὰσ διαπονουμένασ· (Plato, Epistles, Letter 7 21:1)
  • οὐδὲν οὖν ἄλλο ποιοῦσιν οἱ κατηγοροῦντεσ ἐν ὑμῖν ἢ προλέγουσιν ἅπασι μηδ’ ὁτιοῦν ἐκείνῳ διδόναι, ὡσ καὶ τοῦ μελλῆσαι δώσοντι δίκην, μή τι ποιήσαντί γ’ ἢ καταπραξαμένῳ. (Demosthenes, Speeches, 33:1)
  • ἐπεὶ δέ γε ἐπὶ τοῖσ ἐγκλήμασι καὶ μαντεύματα ἐπάγουσιν, ὡσ ὁ Ἀντώνιοσ ἔμελλε μὲν τὸν στρατὸν ἄξειν ἐπὶ τὴν πόλιν, δείσειε δὲ προλαβόντοσ αὐτὴν ἑτέρῳ στρατῷ Καίσαροσ, πῶσ οὖν, εἰ τὸ μελλῆσαι μόνον ἐστὶν ἀνδρὸσ πολεμίου, τὸν ἐλθόντα καὶ παραστρατοπεδεύσαντα ἡμῖν ἀσήμαντον οὐχ ἡγεῖται πολέμιον; (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 8 10:1)
  • ὑμεῖσ δὲ ἦτε τῶν τυχόντων οὐδὲν εἰσ ἀρετὴν οὐδ’ εὐτολμίαν διαφέροντεσ, οἵ γε καὶ τὸν ἐπὶ μεγίστων ἀπαλλαγῇ κακῶν φοβεῖσθε θάνατον δέον ὑπὲρ τούτου μήτε μελλῆσαι μήτε σύμβουλον ἀναμεῖναι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 386:1)

Synonyms

  1. to be likely to do

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION