- καὶ ἢν ἰδοὺ ἀράμενοσ ἐκεινοσὶ τὸν ἕτερον ἐκ τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰσ τὸ ἔδαφοσ, εἶτ’ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ, συνωθῶν κάτω εἰσ τὸν πηλὸν τέλοσ δὲ ἤδη περιπλέξασ αὐτῷ τὰ σκέλη κατὰ τὴν γαστέρα τὸν πῆχυν ὑποβαλὼν τῷ λαιμῷ ἄγχει ἄθλιον, ὁ δὲ παρακροτεῖ εἰσ τὸν ὦμον, ἱκετεύων οἶμαι, ὡσ μὴ τέλεον ἀποπνιγείη. (Lucian, Anacharsis, (no name) 1:5)
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 1:5)
- ὡσ οὖν τό γε ἡμέτερον εἰσαῦθίσ ποτε ἀναίτιον ᾖ μηδὲ ἔχῃσ λέγειν ὡσ ὁρῶντέσ σε τηλικοῦτο μετὰ τῆσ καρίδοσ ἄγκιστρον καταπίνοντα οὐκ ἐπελαβόμεθα οὐδὲ πρὶν ἐμπεσεῖν τῷ λαιμῷ περιεσπάσαμεν οὐδὲ προεδηλώσαμεν, ἀλλὰ περιμείναντεσ ἐξ ἑλκομένου ^ καὶ ἐμπεπηγότοσ ἤδη συρόμενον καὶ πρὸσ ἀνάγκην ἀγόμενον ὁρᾶν ὅτ’ οὐδὲν ὄφελοσ ἑστῶτεσ ἐπεδακρύομεν· (Lucian, De mercede, (no name) 3:3)
(루키아노스, De mercede, (no name) 3:3)
- ἀλλὰ δῆλον ὡσ οὐχ ὕδατοσ οὐδὲ θέρμων, ἀλλὰ πεμμάτων καὶ ὄψου καὶ οἴνου ἀνθοσμίου ἐπιθυμῶν ἑάλωσ, καθάπερ ὁ λάβραξ αὐτὸν μάλα δικαίωσ τὸν ὀρεγόμενον τούτων λαιμὸν διαπαρείσ. (Lucian, De mercede, (no name) 24:7)
(루키아노스, De mercede, (no name) 24:7)
- καὶ γὰρ ὁ λαιμὸσ ἀπαιτεῖ τὰ ἐκ τοῦ ἔθουσ καὶ ἀπομανθάνων αὐτὰ ἀγανακτεῖ. (Lucian, De mercede, (no name) 39:5)
(루키아노스, De mercede, (no name) 39:5)
- πάρεστι δὲ πάσαισ πύλαισ τὴν ἡδονὴν καταδέχεσθαι, τοῦτο μὲν δι’ ὀφθαλμῶν, τοῦτο δὲ δι’ ὤτων τε καὶ ῥινῶν, τοῦτο δὲ καὶ διὰ λαιμοῦ καὶ δι’ ἀφροδισίων ὑφ’ ἧσ δὴ ῥεούσησ ἀενάῳ τε καὶ θολερῷ ῥεύματι πᾶσαι μὲν ἀνευρύνονται ὁδοί· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 16:2)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 16:2)
- καὶ γὰρ αὖ καὶ τούτουσ ἔφασκεν ὀλιγοχρονίου τε καὶ βραχείασ ἡδονῆσ ἔρωτι πολλὰσ πραγματείασ ὑπομένειν ἀπέφαινε γοῦν τεσσάρων δακτύλων αὐτοῖσ ἕνεκα πάντα πονεῖσθαι τὸν πόνον, ἐφ’ ὅσουσ ὁ μήκιστοσ ἀνθρώπου λαιμὸσ ἐστιν οὔτε γὰρ πρὶν ἐμφαγεῖν, ἀπολαύειν τι τῶν ἐωνημένων, οὔτε βρωθέντων ἡδίω γενέσθαι τὴν ἀπὸ τῶν πολυτελεστέρων πλησμονήν λοιπὸν οὖν εἶναι τὴν ἐν τῇ παρόδῳ γιγνομένην ἡδονὴν τοσούτων ὠνεῖσθαι χρημάτων. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 33:2)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 33:2)
- Ἰδού, τόδ’, εἰ μὲν στέρνον, ὦ νεανία, παίειν προθυμῇ, παῖσον, εἰ δ’ ὑπ’ αὐχένα χρῄζεισ, πάρεστι λαιμὸσ εὐτρεπὴσ ὅδε. (Euripides, Hecuba, episode 3:4)
(에우리피데스, Hecuba, episode 3:4)
- τρὶσ μὲν Ὕλαν ἀύσεν, ὅσον βαρὺσ ἤρυγε λαιμόσ· (Theocritus, Idylls, 20)
(테오크리토스, Idylls, 20)
- Ἀδριακοῖο κύτουσ λαιμὸσ τὸ πάλαι μελίγηρυσ, ἡνίκ’ ἐγαστροφόρουν Βακχιακὰσ χάριτασ, νῦν κλασθεὶσ κεῖμαι νεοθηλέι καρτερὸν ἑρ́κοσ κλήματι, πρὸσ τρυφερὴν τεινομένῳ καλύβην. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2321)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2321)