κωμήτης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κωμήτης
κωμήτου
Structure:
κωμητ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- villager, countryman
- (urban) inhabitant of the same quarter or district
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἶτα βαδίζειν ἐν ταῖσιν ὁδοῖσ εὐτάκτωσ ἐσ κιθαριστοῦ τοὺσ κωμήτασ γυμνοὺσ ἁθρόουσ, κεἰ κριμνώδη κατανείφοι. (Aristophanes, Clouds, Agon, epirrheme3)
- οὐ τὸν βουθοίναν Ἡρακλέα, παῖδεσ ἀγρῶται, οὐκέτι κερδαλέοισ ἐμβατὰ ταῦτα λύκοισ, φῶρέσ τε στείχειν κλοπίην ὁδὸν ἀρνήσονται, εἰ καὶ κωμήτασ ἄκριτοσ ὕπνοσ ἔχοι. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1231)
- ὡσ δὲ ταῦτα κράτιστα εἶναι ἔδοξε συγκαλέσασ τοὺσ κωμήτασ ἅπαντασ ὁ Ῥωμύλοσ καὶ δεηθεὶσ εἰσ τὴν Ἄλβαν ἐπείγεσθαι διαταχέων μὴ κατὰ τὰσ αὐτὰσ πύλασ ἅπαντασ μηδ’ ἀθρόουσ εἰσιόντασ, μή τισ ὑπόνοια πρὸσ τοὺσ ἐν τῇ πόλει γένηται, καὶ περὶ τὴν ἀγορὰν ὑπομένοντασ ἑτοίμουσ εἶναι δρᾶν τὸ κελευόμενον, ἀπῄει πρῶτοσ εἰσ τὴν πόλιν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 81 1:1)
- καὶ λαβὼν τοὺσ εὐζώνουσ, θέων ἐπὶ τὴν κώμην ἣν εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει πάντασ ἔνδον τοὺσ κωμήτασ καὶ τὸν κώμαρχον, καὶ πώλουσ εἰσ δασμὸν βασιλεῖ τρεφομένουσ ἑπτακαίδεκα, καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ κωμάρχου ἐνάτην ἡμέραν γεγαμημένην· (Xenophon, Anabasis, , chapter 5 25:2)
- εἶτα βαδίζειν ἐν ταῖσιν ὁδοῖσ εὐτάκτωσ ἐσ κιθαριστοῦ τοὺσ κωμήτασ γυμνοὺσ ἀθρόουσ, κεἰ κριμνώδη κατανίφοι. (Aristides, Aelius, Orationes, 47:3)
