κύμβαλον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κύμβαλον
κύμβαλου
Structure:
κυμβαλ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ μὴν κἀκεῖνο πρόσεστιν αὐτῇ, τὸ μὴ καθ’ ἡσυχίαν, ἀλλὰ μετ’ ᾠδῆσ πέτεσθαι οὐκ ἀπηνοῦσ οἱά κωνώπων καὶ ἐμπίδων, οὐδὲ τὸ βαρύβρομον τῶν μελιττῶν ἢ τῶν σφηκῶν τὸ φοβερὸν καὶ ἀπειλητικὸν ἐνδεικνυμένησ, ἀλλὰ τοσοῦτόν ἐστι λιγυρωτέρα, ὅσον σάλπιγγοσ καὶ κυμβάλων αὐλοὶ μελιχρότεροι. (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 2:2)
- τοιούτων οὖν ἔτι πολλῶν λεγομένων τότε ἐξάκουστοσ ἐγένετο κατὰ πᾶσαν τὴν πόλιν αὐλῶν τε βόμβοσ καὶ κυμβάλων ἦχοσ ἔτι τε τυμπάνων κτύποσ μετὰ ᾠδῆσ ἅμα γινόμενοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 631)
- Διονύσου μέν γε τῆσ στρατηλασίησ καὶ Νῦσα πόλισ μνῆμα οὐ φαῦλον, καὶ ὁ Μηρὸσ τὸ οὖροσ, καὶ ὁ κισσὸσ ὅστισ ἐν τῷ οὔρεϊ τούτῳ φύεται, καὶ αὐτοὶ Ἰνδοὶ ὑπὸ τυμπάνων τε καὶ κυμβάλων στελλόμενοι ἐσ τὰσ μάχασ, καὶ ἐσθὴσ αὐτοῖσι κατάστικτοσ ἐοῦσα, κατάπερ τοῦ Διονύσου τοῖσι βάκχοισιν· (Arrian, Indica, chapter 5 9:1)
- καίτοι κλύω μὲν Ἀσιάδοσ μιτρηφόρουσ Κυβέλασ γυναῖκασ, παῖδασ ὀλβίων Φρυγῶν, τυπάνοισι καὶ ῥόμβοισι καὶ χαλκοκτύπων βόμβοισ βρεμούσασ ἀντίχερσι κυμβάλων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 382)
- αἱ δὲ μετὰ πολλοῦ πατάγου κυμβάλων τε καὶαὐλῶν φέρουσαι μαινόμενον αὐτὸν σπουδῇ προΐτωσαν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 129:2)
