Lucian, Dialogi meretricii, Δωρίων και Μυρτάλη. 4:

(루키아노스, Dialogi meretricii, Δωρίων και Μυρτάλη. 4:)

ἀλλὰ ἐκεῖνο οὐ λέγεισ, οἱῴ ὄντι συγκαθεύδεισ αὐτῷ; ἔτη μὲν ὑπὲρ τὰ πεντήκοντα πάντωσ, ἀναφαλαντίασ καὶ τὴν χρόαν οἱο͂σ κάραβοσ. οὐδὲ τοὺσ ὀδόντασ αὐτοῦ ὁρᾷσ; αἱ μὲν γὰρ χάριτεσ, ὦ Διοσκόρω, πολλαί, καὶ μάλιστα ὁπόταν ᾅδῃ καὶ ἁβρὸσ εἶναι θέλῃ, ὄνοσ αὐτολυρίζων, φασίν. ἀλλὰ ὄναιο αὐτοῦ ἀξία γε οὖσα καὶ γένοιτο ὑμῖν παιδίον ὅμοιον τῷ πατρί, ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸσ εὑρήσω Δελφίδα ἢ Κυμβάλιόν τινα τῶν κατ̓ ἐμὲ ἢ τὴν γείτονα ὑμῶν τὴν αὐλητρίδα ἢ πάντωσ τινά. δάπιδασ δὲ καὶ ὁρ́μουσ καὶ διμναῖα μισθώματα οὐ πάντεσ ἔχομεν. ὦ μακαρία ἐκείνη, ἥτισ ἐραστὴν σέ, ὦ Δωρίων, ἕξει· κρόμμυα γὰρ αὐτῇ οἴσεισ ἐκ Κύπρου καὶ τυρόν, ὅταν ἐκ Γυθίου καταπλέῃσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION