헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Διαλογι

(루키아노스, Dialogi meretricii, Ἀμπελὶσ καὶ Χρυσίσ.)

ὅστισ δέ, ὦ Χρυσί, μήτε ζηλοτυπεῖ μήτε ὀργίζεται μήτε ἐρράπισέ ποτε ἢ περιέκειρεν ἢ τὰ ἱμάτια περιέσχισεν, ἔτι ἐραστὴσ ἐκεῖνόσ ἐστιν; οὐκοῦν ταῦτα μόνα ἐρῶντοσ, ὦ Ἀμπελί, δείγματα; ναί, τοῦτ̓ ἀνδρὸσ θερμοῦ· ἐπεὶ τἆλλα, φιλήματα καὶ δάκρυα καὶ ὁρ́κοι καὶ τὸ πολλάκισ ἥκειν ἀρχομένου ἔρωτοσ σημεῖον καὶ φυομένου ἔτι· τὸ δὲ πῦρ ὅλον ἐκ τῆσ ζηλοτυπίασ ἐστίν. ὥστε εἰ καὶ σέ, ὡσ φήσ, ὁ Γοργίασ ῥαπίζει καὶ ζηλοτυπεῖ, χρηστὰ ἔλπιζε καὶ εὔχου ἀεὶ τὰ αὐτὰ ποιεῖν. τὰ αὐτά; τί λέγεισ; ἀεὶ ῥαπίζειν με; οὐχί, ἀλλ̓ ἀνιᾶσθαι, εἰ μὴ πρὸσ μόνον αὐτὸν βλέποισ. ἐπεὶ εἰ μὴ ἐρᾷ γε, τί ἂν ἔτι ὀργίζοιτο, εἰ σύ τινα ἕτερον ἐραστὴν ἔχεισ; ἀλλ̓ οὐδὲ ἔχω ἔγωγε· ὁ δὲ μάτην ὑπέλαβε τὸν πλούσιόν μου ἐρᾶν, διότι ἄλλωσ ἐμνημόνευσά ποτε αὐτοῦ. καὶ τοῦτο ἡδὺ τὸ ὑπὸ πλουσίων οἰέσθαι σπουδάζεσθαί σε·

οὕτω γὰρ ἀνιάσεται μᾶλλον καὶ φιλοτιμήσεται, ὡσ μὴ ὑπερβάλοιντο αὐτὸν οἱ ἀντερασταί. καὶ μὴν οὗτόσ γε μόνον ὀργίζεται καὶ ῥαπίζει, δίδωσι δὲ οὐδέν. ἀλλὰ δώσει· ζηλότυποι γὰρ καὶ μάλιστα λυπηθήσονται. οὐκ οἶδ̓ ὅπωσ ῥαπίσματα λαμβάνειν βούλει με, ὦ Ἀμπελίδιον. οὔκ, ἀλλ̓. ὡσ οἶμαι, μεγάλοι ἔρωτεσ γίγνονται, εἰ πύθοιτο ἀμελεῖσθαι, εἰ δὲ πιστεύσει μόνοσ ἔχειν, ἀπομαραίνεταί πωσ ἡ ἐπιθυμία. ταῦτα λέγω πρὸσ σὲ εἴκοσιν ὅλοισ ἔτεσιν ἑταιρήσασα, σὺ δὲ ὀκτωκαιδεκαέτισ, οἶμαι, ἢ ἔλαττον οὖσα τυγχάνεισ. εἰ βούλει δέ, καὶ διηγήσομαι ἃ ἔπαθόν ποτε οὐ πάνυ πρὸ πολλῶν ἐτῶν· ἤρα μου Δημόφαντοσ ὁ δανειστὴσ ὁ κατόπιν οἰκῶν τῆσ Ποικίλησ. οὗτοσ οὐδεπώποτε πλέον τι πέντε δραχμῶν δέδωκε καὶ ἠξίου δεσπότησ εἶναι. ἤρα δέ, ὦ Χρυσί, ἐπιπόλαιόν τινα ἔρωτα οὔτε ὑποστένων οὔτε δακρύων οὔτε ἀωρὶ παραγιγνόμενοσ ἐπὶ τὰσ θύρασ, ἀλλ̓ αὐτὸ μόνον συνεκάθευδέ μοι ἐνίοτε, καὶ τοῦτο διὰ μακροῦ. ἐπειδὴ δὲ ἐλθόντα ποτὲ ἀπέκλεισα ‐ Καλλίδησ γὰρ ὁ γραφεὺσ ἔνδον ἦν δέκα δραχμὰσ πεπομφώσ ‐ τὸ μὲν πρῶτον ἀπῆλθέ μοι λοιδορησάμενοσ·

ἐπεὶ δὲ πολλαὶ μὲν διῆλθον ἡμέραι, ἐγὼ δὲ οὐ προσέπεμπον, ὁ Καλλίδησ δὲ ἔνδον ἦν αὖθισ, ὑποθερμαινόμενοσ ἤδη τότε ὁ Δημόφαντοσ καὶ αὐτὸσ ἀναφλέγεται ἐσ τὸ πρᾶγμα καὶ ἐπιστάσ ποτε ἀνεῳγμένην τηρήσασ τὴν θύραν ἔκλαεν, ἔτυπτεν, ἠπείλει φονεύσειν, περιερρήγνυε τὴν ἐσθῆτα, ἅπαντα ἐποίει, καὶ τέλοσ τάλαντον δοὺσ μόνοσ εἶχεν ὀκτὼ ὅλουσ μῆνασ. ἡ γυνὴ δὲ αὐτοῦ πρὸσ ἅπαντασ ἔλεγεν ὡσ ὑπὸ φαρμάκων ἐκμήναιμι αὐτόν. τὸ δὲ ἦν ἄρα ζηλοτυπία τὸ φάρμακον. ὥστε, ὦ Χρυσί, καὶ σὺ χρῶ ἐπὶ τὸν Γοργίαν τῷ αὐτῷ φαρμάκῳ· πλούσιοσ δὲ ὁ νεανίσκοσ ἔσται, ἤν τι ὁ πατὴρ αὐτοῦ πάθῃ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Dialogi meretricii, Ἀμπελὶσ καὶ Χρυσίσ.

(루키아노스, Dialogi meretricii, Ἀμπελὶσ καὶ Χρυσίσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION