κρόταλον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κρόταλον
κρόταλου
Structure:
κροταλ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- a rattle, castanet
- a rattling fellow, a rattle
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εὖτ’ ἂν δὲ τῇ Ἥρῃ κατάρχωνται, ἀείδουσίν τε καὶ αὐλέουσιν καὶ κρόταλα ἐπικροτέουσιν. (Lucian, De Syria dea, (no name) 44:3)
- λέγειν γενήσει τρῖμμα κρόταλον παιπάλη. (Aristophanes, Clouds, Prologue 7:35)
- νῦν οὖν ἀτεχνῶσ ὅ τι βούλονται τουτὶ τοὐμὸν σῶμ’ αὐτοῖσιν παρέχω, τύπτειν πεινῆν διψῆν αὐχμεῖν ῥιγῶν ἀσκὸν δείρειν, εἴπερ τὰ χρέα διαφευξοῦμαι, τοῖσ τ’ ἀνθρώποισ εἶναι δόξω θρασὺσ εὔγλωττοσ τολμηρὸσ ἴτησ βδελυρὸσ ψευδῶν συγκολλητὴσ εὑρησιεπὴσ περίτριμμα δικῶν κύρβισ κρόταλον κίναδοσ τρύμη μάσθλησ εἴρων γλοιὸσ ἀλαζὼν κέντρων μιαρὸσ στρόφισ ἀργαλέοσ ματιολοιχόσ· (Aristophanes, Clouds, Choral, anapests 2:3)
- κρόταλα δὲ βρόμια διαπρύσιον ἱέντα κέλαδον ἀνεβόα, θηρῶν ὅτε ζυγίουσ ζευξάσᾳ θεᾷ σατίνασ τὰν ἁρπασθεῖσαν κυκλίων χορῶν ἔξω παρθενίων μετὰ κούραν, ἀελλόποδεσ, ἃ μὲν τόξοισ Ἄρτεμισ, ἃ δ’ ἔγχει Γοργῶπισ πάνοπλοσ, <συνείποντο. (Euripides, Helen, choral, strophe 12)
- Εὔμαχοσ δ’ ὁ Κορκυραῖοσ ἐν Ῥιζοτομικῷ καὶ ἀκακαλλίδα φησὶ καλεῖσθαι τὸν νάρκισσον καὶ κρόταλον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 28 3:3)
- ἁ τριτάτα δ’ οἰωνὸν ἐΰπτερον, ἁ δὲ τετάρτα τύμπανον, ἁ πέμπτα χαλκοβαρὲσ κρόταλον πᾶσαι φοιταλέαι τε παρηόριόν τε νόημα, ἐκπλαγέεσ λύσσᾳ δαίμονοσ εὐιάδι. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 603 1:1)
- οὐκέτι παιδομανὴσ ὡσ πρίν ποτε, νῦν δὲ καλοῦμαι θηλυμανήσ, καὶ νῦν δίσκοσ ἐμοὶ κρόταλον· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 191)
Synonyms
-
a rattle
-
a rattling fellow