Ancient Greek-English Dictionary Language

κορυφαῖον

Second declension Noun; Neuter Transliteration:

Principal Part: κορυφαῖον κορυφαῖου

Structure: κορυφαι (Stem) + ον (Ending)

Etym.: from korufai=os

Sense

  1. the upper rim of a hunting-net

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὸ δὲ τῶν ὅλων μεμνῆσθαι χρὴ τοὺσ ἐπιτιμῶντασ, ὅτι οὐ σοφῷ ὄντι μοι ‐ εἰ δή τισ καὶ ἄλλοσ ἐστί που σοφόσ ‐ ἐπιτιμήσουσιν, ἀλλὰ τῷ ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου, λόγουσ μὲν ἀσκήσαντι καὶ τὰ μέτρια ἐπαινουμένῳ ἐπ̓ αὐτοῖσ, πρὸσ δὲ τὴν ἄκραν ἐκείνην τῶν κορυφαίων ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ· (Lucian, Apologia 34:1)
  • ἅπαντεσ γὰρ τῷδ’ ἐπιτοξάζονται καθάπερ τι κώλυμα καὶ ἐμπόδιον προορώμενοι, καὶ ἕκαστοσ οἰέται πρῶτοσ αὐτὸσ ἔσεσθαι τὸν κορυφαῖον ἐκεῖνον ἐκπολιορκήσασ καὶ τῆσ φιλίασ ἀποσκευασάμενοσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 12:2)
  • τὰ μὲν δὴ ὑψηλὰ καὶ κορυφαῖα τοῦ οἴκου τοιάδε, Ὁμήρου τινὸσ δεόμενα ἐπαινέτου, ἵνα αὐτὸν ἢ ὑψώροφον ὡσ τὸν Ἑλένησ θάλαμον ἢ αἰγλήεντα ὡσ τὸν Ὄλυμπον εἴποι· (Lucian, De Domo, (no name) 9:1)
  • καὶ μὴν ὀλίγουσ ἄν, ὦ Ζεῦ, τοὺσ ἀναιτίουσ εὑρ́οισ ἐν ἡμῖν καί που τάχα προϊὼν ὁ ἄνθρωποσ ἅψεται καὶ τῶν κορυφαίων τινόσ. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 44:7)
  • τῆσ ὑπὸ Σύλλα γενομένησ μεταβολῆσ περὶ τὴν πολιτείαν ἐν ἀρχῇ μὲν ἀτόπου φανείσησ, τότε δὲ τοῖσ πολλοῖσ ὑπὸ χρόνου καὶ συνηθείασ ἤδη τινὰ κατάστασιν ἔχειν οὐ φαύλην δοκούσησ, ἦσαν οἱ τὰ παρόντα διασεῖσαι καὶ μεταθεῖναι ζητοῦντεσ ἰδίων ἕνεκα πλεονεξιῶν, οὐ πρὸσ τὸ βέλτιστον, Πομπηϊού μὲν ἔτι τοῖσ βασιλεῦσιν ἐν Πόντῳ καὶ Ἀρμενίᾳ πολεμοῦντοσ, ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ μηδεμιᾶσ ὑφεστώσησ πρὸσ τοὺσ νεωτερίζοντασ ἀξιομάχου δυνάμεωσ, οὗτοι κορυφαῖον εἶχον ἄνδρα τολμητὴν καὶ μεγαλοπράγμονα καὶ ποικίλον τὸ ἦθοσ, Λεύκιον Κατιλίναν, ὃσ αἰτίαν ποτὲ πρὸσ ἄλλοισ ἀδικήμασι μεγάλοισ ἔλαβε παρθένῳ συγγεγονέναι θυγατρί, κτεῖναι δ’ ἀδελφὸν αὑτοῦ· (Plutarch, Cicero, chapter 10 1:2)
  • "αἱ δὲ πῆ μὲν ἀνεκράθησαν, πῆ δ’ ἔλιπον ἔξω τὸ καθαρώτατον, οὐκ ἐπισπώμενον ἀλλ’ οἱο͂ν ἀκρόπλουν ἐπιψαῦον ἐκ κεφαλῆσ τοῦ ἀνθρώπου καθάπερ ἐν βυθῷ δεδυκότοσ ἄρτημα κορυφαῖον, ὀρθουμένησ περὶ αὐτὸ τῆσ ψυχῆσ ἀνέχον ὅσον ὑπακούει καὶ οὐ κρατεῖται τοῖσ πάθεσιν. (Plutarch, De genio Socratis, section 2236)
  • περὶ δὲ τοὺσ αὐτοὺσ ἐκείνουσ χρόνουσ καὶ δύο ἱερεῖσ ἐπιφανέστατοι τὰσ ἱερωσύνασ ἀφῃρέθησαν, Κορνήλιοσ μὲν Κέθηγοσ ὅτι τὰ σπλάγχνα τοῦ ἱερείου παρὰ τάξιν ἐπέδωκε, Κούϊντοσ δὲ Σουλπίκιοσ ἐπὶ τῷ θύοντοσ αὐτοῦ τὸν κορυφαῖον ἀπορρυῆναι τῆσ κεφαλῆσ πῖλον, ὃν οἱ καλούμενοι φλαμίνιοι φοροῦσι. (Plutarch, Marcellus, chapter 5 3:4)
  • οὕτω γὰρ εἰπεῖν τῷ ῥήματι, τὸν κορυφαῖον δὴ λέγοντα τῶν ἐφ’ ἡμῶν. (Aristides, Aelius, Orationes, 7:15)

Synonyms

  1. the upper rim of a hunting-net

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION