Sense

1. fighting in heavy arms
2. one who teaches the use of arms, a drill-sergeant

Examples

• φωνὴ ἐθνῶν πολλῶν ἐπὶ τῶν ὀρέων, ὁμοία ἐθνῶν πολλῶν, φωνὴ βασιλέων καὶ ἐθνῶν συνηγμένων. Κύριος σαβαὼθ ἐντέταλται ἔθνει ὁπλομάχῳ (Septuagint, Liber Isaiae 13:4)
• ἔρχεσθαι ἐκ γῆς πόρρωθεν ἀπ᾿ ἄκρου θεμελίου τοῦ οὐρανοῦ, Κύριος καὶ οἱ ὁπλομάχοι αὐτοῦ, τοῦ καταφθεῖραι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. (Septuagint, Liber Isaiae 13:5)
• ὁ γὰρ σατράπης μέγιστος ὤν, ὁπλομάχων ἄριστος δοκῶν εἶναι, καταφρονήσας τοῦ Ἑλληνικοῦ, προπηδήσας ἐς τὸ μέσον προὐκαλεῖτο εἴ τις ἐθέλοι αὐτῷ μονομαχῆσαι. (Lucian, Dialogi meretricii, 2:3)
• παρὰ Στησιχόρῳ, ὁπλομάχος, τειχομάχος, πυργομάχος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 41 3:2)
• ὁ μάγαδις ὀνομαζόμενος ἐν ταὐτῷ ὀξὺν καὶ βαρὺν φθόγγον ἐπιδείκνυται, ὡς Ἀναξανδρίδης ἐν Ὁπλομάχῳ φησί: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 80 1:3)
• τέταρτος ὁπλομάχος. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 26:7)

Similar forms

• ὁπλομαχεῖν (7)
• ὁπλομάχῳ (3)
• ὁπλομάχος (2)
• ὁπλομάχων (2)
• ὁπλομάχοις (2)
• ὁπλομαχίας (2)
• ὁπλομάχοι (2)
• ὁπλομαχίαν (2)
• Ὁπλομαχικόν (1)
• ὁπλομάχην? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.