- μοχθηρίασ γὰρ οὐκ ἦν κόλασισ ὁ ἐξοστρακισμόσ, ἀλλ’ ἐκαλεῖτο μὲν δι’ εὐπρέπειαν ὄγκου καὶ δυνάμεωσ βαρυτέρασ ταπείνωσισ καὶ κόλουσισ, ἦν δὲ φθόνου παραμυθία φιλάνθρωποσ, εἰσ ἀνήκεστον οὐδέν, ἀλλ’ εἰσ μετάστασιν ἐτῶν δέκα τὴν πρὸσ τὸ λυποῦν ἀπερειδομένου δυσμένειαν. (Plutarch, , chapter 7 2:2)
(플루타르코스, , chapter 7 2:2)
- τάδε σοι περὶ τῶν ἰδεῶν καὶ ἀρετῶν ἐξ ὧν συνίσταται ὁ πολιτικὸσ λόγοσ, καὶ δι’ ὧν δοκιμάζεται, καὶ πολλοῦ ἄξιοσ προάγεται, ὥσπερ ἐκ μερῶν καθ’ ἕκαστον συντιθέμενοσ, πανταχόθεν ὁλόκληροσ καὶ τελείωσ ἔχων αὐτὸσ ἐν ἑαυτῷ, αἵτινεσ τοιαίδε καὶ τοσαίδε εἰσί, σεμνότησ, βαρύτησ, περιβολή, ἀξιοπιστία, σφοδρότησ, ἔμφασισ, δεινότησ, ἐπιμέλεια, γλυκύτησ, σαφήνεια καὶ καθαρότησ, βραχύτησ καὶ συντομία, κόλασισ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter Arg 2:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , chapter Arg 2:1)
- κατὰ δὲ σχῆμα γίνεται κόλασισ οὕτωσ, ὅταν τισ διακόπτῃ τὰσ ὑποστάσεισ τῶν λόγων, ὅταν παραιτήσεσι χρῆται, ὅταν ἐπιδιορθώσεσι χρῆται. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 3:1)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 3:1)
- ὅτι δ’ οὐκ ἔστιν αἰσχίων καὶ λυποῦσα μᾶλλον ἑτέρα κόλασισ ἢ τοὺσ ἐξ ἑαυτῶν κακὰ πάσχοντασ δι’ αὑτοὺσ ὁρᾶν, καὶ ὅτι ψυχὴν ἀνδρὸσ; (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 187)
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 187)
- ὁ δὲ ὑπελθὼν κομιζομένων ὑπὸ τὸ φορεῖον ἀποθνήσκει, κόλασισ δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἁμαρτημάτων πληγαὶ ταῖσ παρθένοισ ἰσ, τοῦ μεγίστου Ποντίφικοσ κολάζοντοσ ἔστιν ὅτε καὶ γυμνὴν τὴν πλημμελήσασαν, ὀθόνησ ἐν παλινσκίῳ παρατεινομένησ· (Plutarch, Numa, chapter 10 3:4)
(플루타르코스, Numa, chapter 10 3:4)
- Τοῦτ̓ αὐτὸ ἡ κόλασίσ ἐστι, τὸ διψῆν τὴν ψυχὴν ὡσ σῶμα οὖσαν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 2:1)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 2:1)
