κόλαξ
3군 변화 명사;
자동번역
로마알파벳 전사:
고전 발음: []
신약 발음: []
기본형:
κόλαξ
κόλακος
형태분석:
κολακ
(어간)
+
ς
(어미)
뜻
- 아첨꾼
- a flatterer, fawner
곡용 정보
3군 변화
위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.
현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.
- τὸ αὐτὸ δὴ καὶ σὺ πάσχων οὐχ ὁρᾷσ, ὁπόταν τὸ μὲν βιβλίον ἐν τῇ χειρὶ ἔχῃσ πάγκαλον, πορφυρᾶν μὲν ἔχον τὴν διφθέραν, χρυσοῦν δὲ τὸν ὀμφαλόν, ἀναγιγνώσκῃσ δὲ αὐτὸ βαρβαρίζων καὶ καταισχύνων καὶ διαστρέφων, ὑπὸ μὲν τῶν πεπαιδευμένων καταγελώμενοσ, ὑπὸ δὲ τῶν συνόντων σοι κολάκων ἐπαινούμενοσ, οἳ καὶ αὐτοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐπιστρεφόμενοι γελῶσι τὰ πολλά; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 7:6)
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 7:6)
- λοιπὸν οὖν δὴ ἐκεῖνο, πεπεισμένον ὑπὸ τῶν κολάκων ὡσ οὐ μόνον καλὸσ εἶ καὶ ἐράσμιοσ ἀλλὰ σοφὸσ καὶ ῥήτωρ καὶ συγγραφεὺσ οἱο͂σ οὐδ’ ἕτεροσ, ὠνεῖσθαι τὰ βιβλία, ὡσ ἀληθεύοισ τοὺσ ἐπαίνουσ αὐτῶν. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 20:1)
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 20:1)
- καὶ τί θαυμαστὸν εἰ τοῦτο ἔπαθεσ, ἀνόητοσ καὶ ἀπαίδευτοσ ἄνθρωποσ, καὶ προῄεισ ἐξυπτιάζων καὶ μιμούμενοσ βάδισμα καὶ σχῆμα καὶ βλέμμα ἐκείνου ᾧ σεαυτὸν εἰκάζων ἔχαιρεσ, ὅπου καὶ Πύρρον φασὶ τὸν Ἠπειρώτην, τὰ ἄλλα θαυμαστὸν ἄνδρα, οὕτωσ ὑπὸ κολάκων ἐπὶ τῷ ὁμοίῳ ποτὲ διαφθαρῆναι ὡσ πιστεύειν ὅτι ὅμοιοσ ἦν Ἀλεξάνδρῳ ἐκείνῳ; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 21:1)
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 21:1)
- πῶσ γὰρ οἰεί τὴν ψυχὴν διατεθεῖσθαί μοι, ὅταν ἴδω τούτων τινά, μάλιστα τῶν προβεβηκότων, ἀναμεμιγμένον κολάκων ὄχλῳ καὶ τῶν ἐπ’ ἀξίασ τινὰ δορυφοροῦντα καὶ τοῖσ ἐπὶ τὰ δεῖπνα παραγγέλλουσι κοινολογούμενον, ἐπισημότερον δὲ τῶν ἄλλων ἀπὸ τοῦ σχήματοσ ὄντα καὶ φανερώτερον; (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 24:3)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 24:3)
- τοιαῦτ’ ἀφελὼν κακὰ καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ’ ἀγεννῆ ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ’ οἰκοδομήσασ ἔπεσιν μεγάλοισ καὶ διανοίαισ καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοισ, οὐκ ἰδιώτασ ἀνθρωπίσκουσ κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκασ, ἀλλ’ Ἡρακλέουσ ὀργήν τιν’ ἔχων τοῖσι μεγίστοισ ἐπεχείρει, διαβὰσ βυρσῶν ὀσμὰσ δεινὰσ κἀπειλὰσ βορβοροθύμουσ, καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, οὗ δεινόταται μὲν ἀπ’ ὀφθαλμῶν Κύννησ ἀκτῖνεσ ἔλαμπον, ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ’ εἶχεν χαράδρασ ὄλεθρον τετοκυίασ, φώκησ δ’ ὀσμήν, Λαμίασ ὄρχεισ ἀπλύτουσ, πρωκτὸν δὲ καμήλου. (Aristophanes, Peace, Parabasis, parabasis5)
(아리스토파네스, Peace, Parabasis, parabasis5)