뜻

1. 아첨꾼

1. a flatterer, fawner

예문

• κόλακι καὶ παρασίτῳ καὶ δεομένῳ δύσοιστον ἐν χρείᾳ καὶ δυσκαρτέρητον ἑαυτὸν ἐγκωμιάζων πλούσιόσ τισ ἢ σατράπησ ἢ βασιλεύσ· (Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 22 3:1)

  (플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 22 3:1)

• διόπερ Μένανδροσ ἐν Κόλακι τὸν τοῖσ τετραδισταῖσ διακονούμενον μάγειρον ἐν τῇ τῆσ Πανδήμου Ἀφροδίτησ ἑορτῇ ποιεῖ ταυτὶ λέγοντα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 783)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 783)

• Μένανδροσ δ’ ἐν Κόλακι τάσδε καταλέγει ἑταίρασ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 52 1:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 52 1:3)

• Μένανδροσ Κόλακι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 552)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 552)

• τοιοῦδε πατρόσ, ὦ κάκιστα θηρίων, οὗ πόλλ’ ἐφ’ ἥβησ μνήματ’ ἀνδρείασ ὕπο κεῖται παρ’ οἴκοισ νυμφικοῖσ ἠσκημένα, οὐκ εἰσ φυγὴν κλίνοντοσ, οὐ δουλουμένου, οὐδὲ ψόφοισι τῶν ὀρειτρόφων βοτῶν πτήσσοντοσ, ἀλλ’ ακμαῖσιν ἐξειργασμένου ἃ νῦν ὑφ’ ὑμῶν λάμπρ’ ὑπορρυπαίνεται ψόφῳ νεώρει κόλακι ποιμένων ποθέν, ὃν δὴ φοβεῖσθε παῖδεσ ὣσ πρὶν εἰσιδεῖν, πλοῦτον δὲ χρυσόφαντον ἐξαφίετε, ὃν Φοῖβοσ ὑμῖν εἶπε κἀνεδέξατο, καὶ τὴν ἐλευθέρωσιν ἣν κατῄνεσεν ὑμῖν τε κἀμοί· (Sophocles, Ichneutae 12:4)

  (소포클레스, Ichneutae 12:4)

• Μένανδροσ δὲ ἐν Κόλακί φησι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 44 1:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 44 1:3)

• Μένανδροσ Κόλακί φησι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 625)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 625)

유사 형태

• κολακείαν (77)
• κολάκων (69)
• κόλασιν (68)
• κόλαξ (68)
• κολακείας (68)
• κολάσαι (58)
• κόλακες (45)
• κολακεία (44)
• κολακεύειν (42)
• κόλακας (39)
• κολάζων (38)
• κολακείᾳ (36)
• κόλακα (34)
• κολάζει (29)
• κόλασις (25)
• κολάσει (23)
• κόλακος (22)
• κόλαξιν (20)
• κολακεύων (20)
• κολακείαις (14)
• κόλακι (13)
• κολάσας (9)
• κόλαξι (8)
• κολάζω (8)
• κολακικῇ (7)
• κολακεύει (6)
• κόλαζε (6)
• κολάζῃ (4)
• κολακεύω (3)
• κόλασμα (3)
• κολακεῦσαι (3)
• κολακεύσω (3)
• κόλαξί (3)
• κόλασον (3)
• κολακεύσῃς (2)
• κολάζου (2)
• κολακικοῖς (2)
• κολάσω (2)
• κολακεύοι (2)
• κολακικὴν (2)
• κολακεύωσι (2)
• κολακικῆς (2)
• κολασθῇ (2)
• κόλακές (2)
• κόλακάς (2)
• κολακεύσας (2)
• Κόλακί (2)
• κολακικὸν (2)
• κολάσητ (2)
• κολάσων (2)
• κολακεῦον (2)
• κολακευέτω (1)
• κολακικάς (1)
• κολακικούς (1)
• κόλασίς (1)
• κόλαζ (1)
• κολακεῦσαί (1)
• κολάς (1)
• κολάσῃς (1)
• κόλαζι (1)
• κολακεύ (1)
• κολακειῶν (1)
• κολακεύεις (1)
• κολακεύσῃ (1)
• κολακίδες (1)
• κολακικός (1)
• κο]λάσαι (1)
• κολάψῃ (1)
• κολάζον (1)
• <κόλακα (1)
• Κόλαπις (1)
• κολάσηθ (1)
• κολάζῃς (1)
• κόλακ (1)
• κολακεύῃ (1)
• κολάσατ (1)
• [κο]λακεύειν (1)
• κολάζοι (1)
• κολᾷ (1)
• κόλακά (1)
• κολάκευε (1)
• κολακικήν (1)
• Κόλαπιν (1)
• κολάσῃ (1)
• Κολαίνῳ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.