Sense

1. a flatterer, fawner

Examples

• ἐθέλω δέ σοι διακρῖναι καὶ διορίσαι τό τε τοῦ ἐπαινοῦντοσ ἔργον καὶ τὴν τοῦ κόλακοσ ὑπερβολήν. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 20:2)
• Θέωλοσ τὴν κεφαλὴν κόλακοσ ἔχει. (Aristophanes, Wasps, Prologue 1:37)
• τὴν κεφαλὴν κόλακοσ ἔχει. (Plutarch, , chapter 1 4:5)
• περὶ δὲ Νικησίου τοῦ Ἀλεξάνδρου κόλακοσ Ἡγήσανδροσ τάδ’ ἱστορεῖ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 2:6)
• "Καύαροσ, φησίν, ὁ Γαλάτησ ὢν ἀνὴρ ἀγαθὸσ ὑπὸ Σωστράτου τοῦ κόλακοσ διεστρέφετο, ὃσ ἦν Χαλκηδόνιοσ γένοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 60 2:1)

Similar forms

• κολακείαν (77)
• κολάκων (69)
• κολακείας (68)
• κόλαξ (68)
• κόλασιν (68)
• κολάσαι (58)
• κόλακες (45)
• κολακεία (44)
• κολακεύειν (42)
• κόλακας (39)
• κολάζων (38)
• κολακείᾳ (36)
• κόλακα (34)
• κολάζει (29)
• κόλασις (25)
• κολάσει (23)
• κόλακος (22)
• κολακεύων (20)
• κόλαξιν (20)
• κολακείαις (14)
• κόλακι (13)
• κολάσας (9)
• κολάζω (8)
• κόλαξι (8)
• κολακικῇ (7)
• κολακεύει (6)
• κόλαζε (6)
• κολάζῃ (4)
• κολακεῦσαι (3)
• κόλαξί (3)
• κολακεύσω (3)
• κόλασον (3)
• κολακεύω (3)
• κόλασμα (3)
• κολακεύωσι (2)
• κολακικῆς (2)
• κολασθῇ (2)
• κόλακάς (2)
• κόλακές (2)
• κολακεύσας (2)
• Κόλακί (2)
• κολακικὸν (2)
• κολάσητ (2)
• κολάσων (2)
• κολακεῦον (2)
• κολακεύσῃς (2)
• κολάζου (2)
• κολακικοῖς (2)
• κολάσω (2)
• κολακεύοι (2)
• κολακικὴν (2)
• κόλακ (1)
• Κόλαπις (1)
• κολάσηθ (1)
• κολάζῃς (1)
• κολακεύῃ (1)
• κολάσατ (1)
• κολᾷ (1)
• κόλακά (1)
• [κο]λακεύειν (1)
• κολάζοι (1)
• Κολαίνῳ (1)
• κολάκευε (1)
• κολακικήν (1)
• Κόλαπιν (1)
• κολάσῃ (1)
• κολακευέτω (1)
• κολακικάς (1)
• κολακικούς (1)
• κόλασίς (1)
• κόλαζ (1)
• κολακεῦσαί (1)
• κολάς (1)
• κολάσῃς (1)
• κόλαζι (1)
• κολακεύ (1)
• <κόλακα (1)
• κολακειῶν (1)
• κολακεύεις (1)
• κολακεύσῃ (1)
• κολακίδες (1)
• κολακικός (1)
• κο]λάσαι (1)
• κολάψῃ (1)
• κολάζον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.