Ancient Greek-English Dictionary Language

κοίλωμα

Third declension Noun; Neuter 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοίλωμα κοιλώματος

Structure: κοιλωματ (Stem)

Sense

  1. a hollow, cavity

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐχώνευσε τοὺσ δύο στήλουσ τῷ αἰλὰμ τοῦ οἴκου, ὀκτωκαίδεκα πήχεισ ὕψοσ τοῦ στύλου, καὶ περίμετρον τεσσαρεσκαίδεκα πήχεισ ἐκύκλου αὐτόν, καὶ τὸ πάχοσ τοῦ στύλου τεσσάρων δακτύλων τὰ κοιλώματα, καὶ οὕτωσ ὁ στῦλοσ ὁ δεύτεροσ. (Septuagint, Liber I Regum 7:3)
  • "τὰ δ’ ἑκατέρωθεν κοιλώματα λέγουσι κύμβουσ ἢ γλήνασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 59 1:2)
  • ἔστι δ’ οὐ τοιοῦτον, ἀλλ’ ὥσπερ ἡ παρ’ ἡμῖν ἔχει γῆ κόλπουσ βαθεῖσ καὶ μεγάλουσ, ἕνα μὲν ἐνταῦθα διὰ στηλῶν Ἡρακλείων ἀναχεόμενον εἴσω πρὸσ ἡμᾶσ, ἔξω δὲ τὸν Κάσπιον καὶ τοὺσ περὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλατταν, οὕτω βάθη ταῦτα τῆσ σελήνησ ἐστὶ καὶ κοιλώματα· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 29 11:1)
  • εἰσὶ δὲ δῆμοσ ὑπὲρ τόν Ταγώνιον ποταμόν, οὐκ ἄστεσιν οὐδὲ κώμαισ ἐνοικοῦντεσ, ἀλλὰ λόφοσ ἐστὶν εὐμεγέθησ καὶ ὑψηλόσ ἄντρα καὶ κοιλώματα πετρῶν βλέποντα πρὸσ βορέαν περιέχων, ἡ δ’ ὑποκειμένη πᾶσα χώρα πηλὸν ἀργιλώδη καὶ γῆν ὑπὸ χαυνότητοσ εὔθρυπτον ἀναδίδωσιν, οὔτε τοὺσ ἐπιβαίνοντασ ἀνέχεσθαι καρτεράν, καὶ μικρὸν ἁψαμένων, ὥσπερ ἄσβεστον ἢ τέφραν, ἐπὶ πολὺ διαχεομένην. (Plutarch, Sertorius, chapter 17 1:2)
  • <σεισμοὺσ δὲ γίνεσθαι ῥυέντοσ πνεύματοσ< εἰσ τὰ κοιλώματα τῆσ γῆσ ἢ καθειρχθέντοσ [πνεύματοσ] ἐν τῇ γῇ, καθά φησι Ποσειδώνιοσ ἐν τῇ ὀγδόῃ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 154:5)

Synonyms

  1. a hollow

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION