Ancient Greek-English Dictionary Language

κῑνέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κῑνέω κῑνήσω ἐκίνησα κεκίνηκα ἐκῑνήθην

Structure: κῑνέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I set in motion, move, remove
  2. (grammar) I inflect
  3. I meddle
  4. I change, innovate
  5. I begin, cause
  6. I urge on, stir on
  7. I arouse, exasperate, anger, taunt, abuse
  8. (passive) I am moved, I stir, I move

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κῑνῶ κῑνεῖς κῑνεῖ
Dual κῑνεῖτον κῑνεῖτον
Plural κῑνοῦμεν κῑνεῖτε κῑνοῦσιν*
SubjunctiveSingular κῑνῶ κῑνῇς κῑνῇ
Dual κῑνῆτον κῑνῆτον
Plural κῑνῶμεν κῑνῆτε κῑνῶσιν*
OptativeSingular κῑνοῖμι κῑνοῖς κῑνοῖ
Dual κῑνοῖτον κῑνοίτην
Plural κῑνοῖμεν κῑνοῖτε κῑνοῖεν
ImperativeSingular κῑ́νει κῑνείτω
Dual κῑνεῖτον κῑνείτων
Plural κῑνεῖτε κῑνούντων, κῑνείτωσαν
Infinitive κῑνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
κῑνων κῑνουντος κῑνουσα κῑνουσης κῑνουν κῑνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κῑνοῦμαι κῑνεῖ, κῑνῇ κῑνεῖται
Dual κῑνεῖσθον κῑνεῖσθον
Plural κῑνούμεθα κῑνεῖσθε κῑνοῦνται
SubjunctiveSingular κῑνῶμαι κῑνῇ κῑνῆται
Dual κῑνῆσθον κῑνῆσθον
Plural κῑνώμεθα κῑνῆσθε κῑνῶνται
OptativeSingular κῑνοίμην κῑνοῖο κῑνοῖτο
Dual κῑνοῖσθον κῑνοίσθην
Plural κῑνοίμεθα κῑνοῖσθε κῑνοῖντο
ImperativeSingular κῑνοῦ κῑνείσθω
Dual κῑνεῖσθον κῑνείσθων
Plural κῑνεῖσθε κῑνείσθων, κῑνείσθωσαν
Infinitive κῑνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κῑνουμενος κῑνουμενου κῑνουμενη κῑνουμενης κῑνουμενον κῑνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κῑνήσω κῑνήσεις κῑνήσει
Dual κῑνήσετον κῑνήσετον
Plural κῑνήσομεν κῑνήσετε κῑνήσουσιν*
OptativeSingular κῑνήσοιμι κῑνήσοις κῑνήσοι
Dual κῑνήσοιτον κῑνησοίτην
Plural κῑνήσοιμεν κῑνήσοιτε κῑνήσοιεν
Infinitive κῑνήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κῑνησων κῑνησοντος κῑνησουσα κῑνησουσης κῑνησον κῑνησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κῑνήσομαι κῑνήσει, κῑνήσῃ κῑνήσεται
Dual κῑνήσεσθον κῑνήσεσθον
Plural κῑνησόμεθα κῑνήσεσθε κῑνήσονται
OptativeSingular κῑνησοίμην κῑνήσοιο κῑνήσοιτο
Dual κῑνήσοισθον κῑνησοίσθην
Plural κῑνησοίμεθα κῑνήσοισθε κῑνήσοιντο
Infinitive κῑνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κῑνησομενος κῑνησομενου κῑνησομενη κῑνησομενης κῑνησομενον κῑνησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κῑνηθήσομαι κῑνηθήσῃ κῑνηθήσεται
Dual κῑνηθήσεσθον κῑνηθήσεσθον
Plural κῑνηθησόμεθα κῑνηθήσεσθε κῑνηθήσονται
OptativeSingular κῑνηθησοίμην κῑνηθήσοιο κῑνηθήσοιτο
Dual κῑνηθήσοισθον κῑνηθησοίσθην
Plural κῑνηθησοίμεθα κῑνηθήσοισθε κῑνηθήσοιντο
Infinitive κῑνηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κῑνηθησομενος κῑνηθησομενου κῑνηθησομενη κῑνηθησομενης κῑνηθησομενον κῑνηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκίνησα ἐκίνησας ἐκίνησεν*
Dual ἐκινήσατον ἐκινησάτην
Plural ἐκινήσαμεν ἐκινήσατε ἐκίνησαν
SubjunctiveSingular κινήσω κινήσῃς κινήσῃ
Dual κινήσητον κινήσητον
Plural κινήσωμεν κινήσητε κινήσωσιν*
OptativeSingular κινήσαιμι κινήσαις κινήσαι
Dual κινήσαιτον κινησαίτην
Plural κινήσαιμεν κινήσαιτε κινήσαιεν
ImperativeSingular κίνησον κινησάτω
Dual κινήσατον κινησάτων
Plural κινήσατε κινησάντων
Infinitive κινήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κινησᾱς κινησαντος κινησᾱσα κινησᾱσης κινησαν κινησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκινησάμην ἐκινήσω ἐκινήσατο
Dual ἐκινήσασθον ἐκινησάσθην
Plural ἐκινησάμεθα ἐκινήσασθε ἐκινήσαντο
SubjunctiveSingular κινήσωμαι κινήσῃ κινήσηται
Dual κινήσησθον κινήσησθον
Plural κινησώμεθα κινήσησθε κινήσωνται
OptativeSingular κινησαίμην κινήσαιο κινήσαιτο
Dual κινήσαισθον κινησαίσθην
Plural κινησαίμεθα κινήσαισθε κινήσαιντο
ImperativeSingular κίνησαι κινησάσθω
Dual κινήσασθον κινησάσθων
Plural κινήσασθε κινησάσθων
Infinitive κινήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κινησαμενος κινησαμενου κινησαμενη κινησαμενης κινησαμενον κινησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκῑνήθην ἐκῑνήθης ἐκῑνήθη
Dual ἐκῑνήθητον ἐκῑνηθήτην
Plural ἐκῑνήθημεν ἐκῑνήθητε ἐκῑνήθησαν
SubjunctiveSingular κῑνήθω κῑνήθῃς κῑνήθῃ
Dual κῑνήθητον κῑνήθητον
Plural κῑνήθωμεν κῑνήθητε κῑνήθωσιν*
OptativeSingular κῑνηθείην κῑνηθείης κῑνηθείη
Dual κῑνηθείητον κῑνηθειήτην
Plural κῑνηθείημεν κῑνηθείητε κῑνηθείησαν
ImperativeSingular κῑνήθητι κῑνηθήτω
Dual κῑνήθητον κῑνηθήτων
Plural κῑνήθητε κῑνηθέντων
Infinitive κῑνηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κῑνηθεις κῑνηθεντος κῑνηθεισα κῑνηθεισης κῑνηθεν κῑνηθεντος

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τὰ δὲ κοινωνέοντα τοῖσι τῆσ κνήμησ ὀστέοισι μείζω τε τῶν ἑτέρων ἐστὶ, καὶ κινηθέντων τούτων πουλυχρονιωτέρη ἡ ἄλθεξισ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 10.1)
  • τοιαύτῃ καταδρομῇ τοῦ Τύρνου χρησαμένου καὶ τῶν πολλῶν σφόδρα κινηθέντων ἐπὶ τοῖσ λόγοισ αἰτησάμενοσ εἰσ ἀπολογίαν ὁ Ταρκύνιοσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν καὶ λαβών, ὡσ ὁ σύλλογοσ διελύθη, παρακαλέσασ τοὺσ ἀναγκαιοτάτουσ ἐσκόπει μετ’ ἐκείνων, τίνα χρηστέον τοῖσ πράγμασι τρόπον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 47 1:1)
  • τοῦ δὲ ἱερέωσ προσελθόντοσ τῷ σηκῷ καὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν αἰρόντων τὸν θεὸν κινηθέντων τεταγμένοισ τισὶ τῆσ φωνῆσ συμβόλοισ ὁ μὲν ἀνεῖπεν βεβαίωσ αὐτῷ διδόναι τὸν θεὸν τὴν αἴτησιν, ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ ὑπολαβών, τὸ λοιπόν, εἶπεν, ὦ δαῖμον, ἀπόφηναί μοι τῶν ζητουμένων, εἰ πάντασ ἤδη μετελήλυθα τοὺσ γενομένουσ φονεῖσ τοῦ πατρὸσ ἤ τινεσ διαλελήθασιν. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 51 3:3)
  • κινηθέντων δὲ Ἑλλήνων διὰ τὴν τῶν Τρώων ἀδικίαν οὔτε ἐξωνεῖσθαι τὴν οἴκοι μονὴν ἠξίουν οὔτε ἀπέκρυπτον ἑαυτοὺσ ὥσπερ ἄλλοι τινεσ, ἀλλὰ γνόντεσ ὡσ αὐτῶν ὁ καιρὸσ εἰή καὶ προειδόμενοι τὰσ τοῦ πολέμου τύχασ προὔστησαν ἑκόντεσ τῆσ ἁπάντων σωτηρίασ. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:12)
  • τῶν γὰρ Ιὤνων κινηθέντων ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ δεομένων τοῦ Ἀγρίππου, ἵνα τῆσ πολιτείασ, ἣν αὐτοῖσ ἔδωκεν Ἀντίοχοσ ὁ Σελεύκου υἱωνὸσ ὁ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν Θεὸσ λεγόμενοσ, μόνοι μετέλθωσιν, ἀξιούντων δ’, εἰ συγγενεῖσ εἰσιν αὐτοῖσ Ιοὐδαῖοι, σέβεσθαι τοὺσ αὐτῶν θεούσ, καὶ δίκησ περὶ τούτων συστάσησ ἐνίκησαν οἱ Ιοὐδαῖοι τοῖσ αὐτῶν ἔθεσι χρῆσθαι συνηγορήσαντοσ αὐτοῖσ Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 146:2)

Synonyms

  1. I set in motion

  2. I meddle

  3. I change

  4. I begin

  5. I urge on

  6. I am moved

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION