Sense

1. one who is in charge
2. a protector, guardian

Examples

• θεῖα γάρ, εἴπερ κἀγώ τι φρονῶ, καὶ τὰ παθήματα κεῖνα πρὸσ αὐτὸν τῆσ ὠμόφρονοσ Χρύσησ ἐπέβη, καὶ νῦν ἃ πονεῖ δίχα κηδεμόνων, οὐκ ἔσθ’ ὡσ οὐ θεῶν του μελέτῃ τοῦ μὴ πρότερον τόνδ’ ἐπὶ Τροίᾳ τεῖναι τὰ θεῶν ἀμάχητα βέλη, πρὶν ὅδ’ ἐξήκοι χρόνοσ, ᾧ λέγεται χρῆναί σφ’ ὑπὸ τῶνδε δαμῆναι. (Sophocles, Philoctetes, choral, anapests2)
• μηδ’ ἔνθεν ἑκαστέρω ὁρμηθεῖσαν χήτει κηδεμόνων ὀνοτὴν καὶ ἀεικέα θείησ. (Apollodorus, Argonautica, book 4 2:21)
• ἄλλοσ μὰν οὐκ ἄν τισ ἐυφρήναι με παραστὰσ κηδεμόνων· (Theocritus, Idylls, 24)
• Θεύδοτε, κηδεμόνων μέγα δάκρυον, οἵ σε θανόντα κώκυσαν, μέλεον πυρσὸν ἀναψάμενοι, αἰνόλινε, τρισάωρε· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 5271)
• ἀλλ’ ἐνὶ γαίῃ πατρίδι καὶ τύμβου καὶ κτερέων ἔλαχεν κηδεμόνων ἐν χερσίν, ἐπεὶ τρηχεῖα θάλασσα νεκρὸν πεπταμένουσ θῆκεν ἐπ’ αἰγιαλούσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6655)

Similar forms

• κηδεμόνα (15)
• κηδεμὼν (12)
• κηδεμόνας (9)
• κηδεμόνες (9)
• κηδεμονίας (8)
• κηδεμονικὸν (8)
• κηδεμονίαν (8)
• κηδεμόνων (8)
• κηδεμόνος (8)
• κηδεμονικῶς (6)
• κηδεμονίᾳ (4)
• κηδεμών (3)
• κηδεμονία (2)
• κηδεμονικὴν (2)
• κηδεμονῆας (1)
• κηδεμονικὸς (1)
• κηδεμονῆα (1)
• κηδεμονῆες (1)
• κηδεμονικῷ (1)
• κηδεμόν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.