Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κηδεμών

Third declension Noun; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κηδεμών κηδεμόνος

Structure: κηδεμων (Stem)

Etym.: khde/w

Sense

  1. one who is in charge
  2. a protector, guardian

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative κηδεμών κηδεμόνε κηδεμόνες
Genitive κηδεμόνος κηδεμόνοιν κηδεμόνων
Dative κηδεμόνι κηδεμόνοιν κηδεμόσιν*
Accusative κηδεμόνα κηδεμόνε κηδεμόνας
Vocative κηδεμών κηδεμόνε κηδεμόνες

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗτοι μὲν γὰρ ἐξηγητάσ τε τῶν νομίμων καὶ προστάτασ δικαζομένοισ συμβούλουσ τε πάντων καὶ κηδεμόνασ ἑαυτοὺσ παρεῖχον, ἐκεῖνοι δὲ τούτουσ ἐθεράπευον, οὐ μόνον τιμῶντεσ, ἀλλὰ καὶ πενομένοισ θυγατέρασ συνεκδιδόντεσ καὶ χρέα συνεκτίνοντεσ, καταμαρτυρεῖν τε πελάτου προστάτην ἢ προστάτου πελάτην οὔτε νόμοσ οὐδεὶσ οὔτ’ ἄρχων ἠνάγκαζεν. (Plutarch, chapter 13 5:4)
  • πάντων ὧν ἐπέοικεν ἔχειν τεθνεὼσ ὁ σοφιστὴσ καίπερ ἄκικυσ ἐὼν εἶχ’ ἄρα κηδεμόνασ. (Theocritus, Idylls5)
  • κακὸν δέ τι, Κύρν’, ἐπιφαίνων παύρουσ κηδεμόνασ σῆσ κακότητοσ ἔχεισ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389193)
  • Παύρουσ κηδεμόνασ πιστοὺσ εὑρ́οισ κεν ἑταίρουσ κείμενοσ ἐν μεγάλῃ θυμὸν ἀμηχανίῃ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389363)
  • πάντων ὧν ἐπέοικεν ἔχειν τεθνεῶθ’ ὁ σοφιστήσ, καίπερ ἄκικυσ ἐὼν, εἶχ’ ἄρα κηδεμόνασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 661 1:1)

Synonyms

  1. one who is in charge

  2. a protector

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION