κάτοχος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
κάτοχος
κάτοχον
Structure:
κατοχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- holding down, holding fast, tenacious
- kept down, held fast, overpowered, overcome, subject
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὗτοσ τοίνυν πυθόμενοσ ὡσ ἐγγελᾶται, τὸ Αἰσχύλου πυξίον εἰσ ὃ ἐκεῖνοσ ἔγραφε σὺν πολλῇ σπουδῇ κτησάμενοσ καὶ αὐτὸσ ᾤετο ἔνθεοσ ἔσεσθαι καὶ κάτοχοσ ἐκ τοῦ πυξίου· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 15:2)
- Ἡσίοδοσ μὲν ὀλίγα φύλλα ἐκ τοῦ Ἑλικῶνοσ λαβὼν αὐτίκα μάλα ποιητὴσ ἐκ ποιμένοσ κατέστη καὶ ᾖδε θεῶν καὶ ἡρώων γένη κάτοχοσ ἐκ Μουσῶν γενόμενοσ, ῥήτορα δέ, ὃ πολὺ ἔνερθε ποιητικῆσ μεγαληγορίασ ἐστίν, ἐν βραχεῖ καταστῆναι ἀδύνατον, εἴ τισ ἐκμάθοι τὴν ταχίστην ὁδὸν ; (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 4:4)
- ἔνθεοσ γὰρ καὶ κάτοχοσ ἐκ Μουσῶν, κἂν ἵππων ὑποπτέρων ἁρ́μα ζεύξασθαι ἐθέλῃ, κἂν ἐφ̓ ὕδατοσ ἄλλουσ ἢ ἐπ̓ ἀνθερίκων ἄκρων θευσομένουσ ἀναβιβάσηται, φθόνοσ οὐδείσ, οὐδὲ ὁπόταν ὁ Ζεὺσ αὐτῶν ἀπὸ μιᾶσ σειρᾶσ ἀνασπάσασ αἰωρῇ ὁμοῦ γῆν καὶ θάλατταν, δεδίασι μὴ ἀπορραγείσησ ἐκείνησ συντριβῇ τὰ πάντα κατενεχθέντα· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 83)
- καὶ τόπον τινὰ καρτερὸν καταλαβόντεσ ἡγεμόνασ εἵλοντο τρεῖσ, ὧν πρῶτοσ ἦν Σπάρτακοσ, ἀνὴρ Θρᾷξ τοῦ Νομαδικοῦ γένουσ, οὐ μόνον φρόνημα μέγα καὶ ῥώμην ἔχων, ἀλλὰ καὶ συνέσει καὶ πρᾳότητι τῆσ τύχησ ἀμείνων καὶ τοῦ γένουσ Ἑλληνικώτεροσ, τούτῳ δὲ λέγουσιν, ὅτε πρῶτον εἰσ Ῥώμην ὤνιοσ ἤχθη, δράκοντα κοιμωμένῳ περιπεπλεγμένον φανῆναι περὶ τὸ πρόσωπον, ἡ γυνὴ δ’ ὁμόφυλοσ οὖσα τοῦ Σπαρτάκου, μαντικὴ δὲ καὶ κάτοχοσ τοῖσ περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμοῖσ, ἔφραζε τὸ σημεῖον εἶναι μεγάλησ καὶ φοβερᾶσ περὶ αὐτὸν εἰσ εὐτυχὲσ τέλοσ ἐσομένησ δυνάμεωσ· (Plutarch, chapter 8 2:1)
- ὡσ οὖν εἰσ τὸ μανθάνειν ἧκε, νωθρὸσ ἦν ἀναλαβεῖν καὶ βραδύσ, ἀναλαβὼν δὲ κάτοχοσ καὶ μνημονικόσ, ὃ δὴ καὶ πέφυκεν ἄλλωσ, τοὺσ μὲν εὐφυεῖσ ἀναμνηστικοὺσ μᾶλλον εἶναι, μνημονικοὺσ δὲ τοὺσ μετὰ πόνου καὶ πραγματείασ παραδεχομένουσ· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 1 3:1)
