Sense

1. holding down, holding fast, tenacious
2. kept down, held fast, overpowered, overcome, subject

Examples

• ἐν ᾧ διεξέρχεται πρῶτον μέν, ὡσ δικαίωσ ἐκτήσαντο Μεσσήνην Λακεδαιμόνιοι, παραδόντων τε αὐτὴν τῶν Κρεσφόντου παίδων ὅτε ἐξέπεσον ἐκ τῆσ ἀρχῆσ, καὶ τοῦ θεοῦ προστάξαντοσ δέχεσθαι καὶ τιμωρεῖν τοῖσ ἀδικουμένοισ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἐπικυρώσαντοσ μὲν τὴν κτῆσιν τοῦ πολέμου, κάτοχον δὲ καὶ βέβαιον πεποιηκότοσ τοῦ χρόνου. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 95)
• αἰαῖ, ἰὼ Θρῄκησ λογχοφόρον ἔνο‐ πλον εὐίππον Ἄρει κάτοχον γένοσ. (Euripides, Hecuba, episode, lyric1)
• καὶ εἴκει γὰρ ἤδη θυμὸσ οὐδ’ ἔτ’ ἀντέχει, θινῶδεσ ὡσ ἄγκιστρον ἀγκύρασ σάλῳ θινῶδεσ ἄγκιστρον οὐ φαύλωσ λέγων τὸ μὴ κάτοχον τοῦ λογισμοῦ μηδ’ ἀραρόσ, ἀλλὰ μανότητι τῆσ ψυχῆσ καὶ μαλακίᾳ προϊέμενον τὴν κρίσιν. (Plutarch, De virtute morali, section 6 27:1)
• θινῶδεσ ἄγκιστρον οὐ φαύλωσ λέγων τὸ μὴ κάτοχον τοῦ λογισμοῦ μηδ’ ἀραρόσ, ἀλλὰ μανότητι τῆσ ψυχῆσ καὶ μαλακίᾳ προϊέμενον τὴν κρίσιν. (Plutarch, De virtute morali, section 6 9:6)
• οὐ μὴ ’ξεγερεῖσ τὸν ὕπνῳ κάτοχον κἀκκινήσεισ κἀναστήσεισ φοιτάδα δεινὴν νόσον, ὦ τέκνον. (Sophocles, Trachiniae, episode, anapests10)

Similar forms

• κάτοχος (9)
• κάτοχοι (8)
• κάτοχον (6)
• κατοχῆς (5)
• κατοχὴν (3)
• κατοχῇ (2)
• κατόχοις (2)
• κατοχάς (1)
• κατοχαῖς (1)
• κατόχιμοι (1)
• κατοχώδεα (1)
• κάτοχόν (1)
• κατοχὴ (1)
• κατόχοιο (1)
• κάτοχα (1)
• κατόχιμα (1)
• κατόχους (1)
• κατοχή (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.