Sense

1. a driver or rider of horses, a horseman, knight
2. the horse, the horsemen

Examples

• ἐν τούτῳ δὲ τὴν καθ’ αὑτὸν πύλην ἀναπετάσαι κελεύσασ ὁ Μάρκελλοσ ἐξήλασεν, ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ τῶν ἱπποτῶν τοὺσ λαμπροτάτουσ, καὶ προσπεσὼν κατὰ στόμα συνείχετο τοῖσ πολεμίοισ. (Plutarch, Marcellus, chapter 11 2:3)
• ἔδοξεν οὖν τῷ Μαρκέλλῳ μετ’ ὀλίγων ἱπποτῶν ἐπελάσαντι κατασκέψασθαι. (Plutarch, Marcellus, chapter 29 4:3)
• μόλισ γὰρ ἐκεῖνον ὠσάμενοι δισμυρίοισ πεζοῖσ καὶ δισχιλίοισ ἱππεῦσι παραταξάμενον, ἀντέστησαν ἰσχυρῶσ Ἀλεξάνδρῳ βιαζομένῳ καὶ τὸν Γάγγην περᾶσαι ποταμόν, εὖροσ μὲν αὐτοῦ δύο καὶ τριάκοντα σταδίων εἶναι πυνθανόμενοι καὶ βάθοσ ὀργυιὰσ ἑκατόν, ἀντιπέρασ δὲ τὰσ ὄχθασ ἀποκεκρύφθαι πλήθεσιν ὅπλων καὶ ἵππων καὶ ἐλεφάντων, ἐλέγοντο γὰρ ὀκτὼ μὲν μυριάδασ ἱπποτῶν, εἴκοσι δὲ πεζῶν, ἁρ́ματα δὲ ὀκτακισχίλια καὶ μαχίμουσ ἐλέφαντασ ἑξακισχιλίουσ ἔχοντεσ οἱ Γανδαριτῶν καὶ Πραισίων βασιλεῖσ ὑπομένειν. (Plutarch, Alexander, chapter 62 1:2)
• φόρουσ δὲ αὐτοῖσ ἐπιτάξασ κατ’ ἔτοσ τελεῖν ἐπὶ Ἀρτάζαρον τὸν Ἀραοῦ μὲν υἱὸν βασιλέα δὲ τῆσ Σωφηνῆσ ἐστράτευσε, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ παρὰ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν τῶν μὲν πεζῶν αὐτοῦ διέφθειρεν ὡσεὶ δισμυρίουσ, τῶν δ’ ἱπποτῶν ὡσ πεντακισχιλίουσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 120:1)

Similar forms

• ἱππότα (45)
• ἱππόται (19)
• ἱππότην (10)
• ἱππότας (9)
• ἱπποτρόφος (8)
• ἱππότης (7)
• ἱππότου (7)
• ἱππόταις (6)
• ἱπποτρόφον (4)
• ἱπποτῶν (4)
• Ἱπποτρόφῳ (3)
• ἱπποτρόφοι (3)
• ἱπποτροφῶν (2)
• Ἱπποτάδης (2)
• ἱππότῃ (2)
• Ἱπποτίων (2)
• Ἱππότεω (2)
• Ἱπποτίωνος (2)
• ἱπποτρόφων (2)
• Ἱπποτίωνα (1)
• ἱπποτυφία (1)
• Ἱπποτάδην (1)
• >Ἱππότην (1)
• ἱππότιν (1)
• ἱπποτρόφου (1)
• Ἱπποτάδαο (1)
• ἱπποτυφίᾳ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.