뜻

1. a hierophant, one who teaches the rites of sacrifice and worship, Pontifex Maximus

예문

• ἔλεγον δὲ Θεόδωρον μέν τινα δρᾶν τὰ τοῦ κήρυκος, Πουλυτίωνα δὲ τὰ τοῦ δᾳδούχου, τὰ δὲ τοῦ ἱεροφάντου τὸν Ἀλκιβιάδην, τοὺς δ ἄλλους ἑταίρους παρεῖναι καὶ μυεῖσθαι μύστας προσαγορευομένους. (Plutarch, , chapter 19 1:2)

  (플루타르코스, , chapter 19 1:2)

• ὁ δὲ μέγιστος τῶν Ποντιφίκων οἱο῀ν ἐξηγητοῦ καὶ προφήτου, μᾶλλον δὲ ἱεροφάντου τάξιν εἴληχεν, οὐ μόνον τῶν δημοσίᾳ δρωμένων ἐπιμελούμενος, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίᾳ θύοντας ἐπισκοπῶν καὶ: (Plutarch, Numa, chapter 9 4:2)

  (플루타르코스, Numa, chapter 9 4:2)

• ἧκε γάρ τις ἐξ Ἀθηνῶν παρὰ Ἀρχίου τοῦ ἱεροφάντου πρὸς Ἀρχίαν τὸν ὁμώνυμον, ξένον ὄντα καὶ φίλον, ἐπιστολὴν κομίζων οὐ κενὴν ἔχουσαν οὐδὲ πεπλασμένην ὑπόνοιαν, ἀλλὰ σαφῶς ἕκαστα περὶ τῶν πρασσομένων φάσκουσαν, ὡς ὕστερον ἐπεγνώσθη: (Plutarch, Pelopidas, chapter 10 3:2)

  (플루타르코스, Pelopidas, chapter 10 3:2)

• ὑπεξῆλθεν εἰς Χαλκίδα, Εὐρυμέδοντος αὐτὸν τοῦ ἱεροφάντου δίκην ἀσεβείας γραψαμένου, ἢ Δημοφίλου ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῆ: (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 16)

  (작자 미상, 비가, , 16)

• καὶ ταῦτα πολλοὶ ἡμῶν ἤκουον τοῦ ἱεροφάντου λέγοντος. (Lysias, Speeches, 4:1)

  (리시아스, Speeches, 4:1)

유사 형태

• ἱεροφάντην (10)
• ἱεροφαντῶν (8)
• ἱεροφάντου (8)
• ἱεροφάντας (6)
• ἱεροφάνται (6)
• ἱεροφάντης (6)
• ἱεροφάντῃ (3)
• ἱεροφαντίας (2)
• ἱεροφάντιδι (1)
• ἱεροφαντικῷ (1)
• ἱεροφάνταν (1)
• ἱεροφάντει (1)
• ἱεροφαντικάς (1)
• ἱεροφάνταις (1)
• ἱεροφαντίαν (1)
• Ιἑροφάντῃ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.