ἰατρεῖον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἰατρεῖον
ἰατρεῖου
Structure:
ἰατρει
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐὰν ἐξαναστὰσ ὁ ἄνθρωποσ περιπατήσῃ ἔξω ἐπὶ ράβδου, ἀθῷοσ ἔσται ὁ πατάξασ. πλὴν τῆσ ἀργίασ αὐτοῦ ἀποτίσει καὶ τὰ ἰατρεῖα. (Septuagint, Liber Exodus 21:19)
- "καὶ ἡ Δωδώνη τότε καὶ ἡ Πῖσα λαμπραὶ καὶ περίβλεπτοι πᾶσιν ἦσαν, ὑπὸ δὲ τοῦ καπνοῦ τῶν θυσιῶν οὐδὲ ἀναβλέπειν μοι δυνατὸν ἐξ οὗ δὲ ἐν Δελφοῖσ μὲν Ἀπόλλων τὸ μαντεῖον κατεστήσατο, ἐν Περγάμῳ δὲ τὸ ἰατρεῖον ὁ Ἀσκληπιὸσ καὶ τὸ Βενδίδειον ἐγένετο ἐν Θρᾴκῃ καὶ τὸ Ἀνουβίδειον ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τὸ Ἀρτεμίσιον ἐν Ἐφέσῳ, ἐπὶ ταῦτα μὲν ἅπαντεσ θέουσι καὶ πανηγύρεισ ἀνάγουσι καὶ ἑκατόμβασ παριστᾶσι καὶ χρυσᾶσ πλίνθουσ ἀνατιθέασιν ἐμὲ δὲ παρηβηκότα ἱκανῶσ τετιμηκέναι νομίζουσιν, ἂν διὰ πέντε ὅλων ἐτῶν θύσωσιν ἐν Ὀλυμπίᾳ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 24:8)
- φύσει γὰρ οὐκ ἔστι πατρίσ, ὥσπερ οὐδ’ οἶκοσ οὐδ’ ἀγρὸσ οὐδὲ χαλκεῖον, ὡσ Ἀρίστων ἔλεγεν, οὐδ’ ἰατρεῖον· (Plutarch, De exilio, section 5 3:2)
- οὗτοσ γὰρ πάντων μὲν πρῶτον, ἐπειδὴ ἀπηλλάγη ἐκ παίδων, ἐκάθητο ἐν Πειραιεῖ ἐπὶ τοῦ Εὐθυδίκου ἰατρείου, προφάσει μὲν τῆσ τέχνησ μαθητήσ, τῇ δ’ ἀληθείᾳ πωλεῖν αὑτὸν προῃρημένοσ, ὡσ αὐτὸ τοὖργον ἔδειξεν. (Aeschines, Speeches, , section 401)
- οὗτοσ, αἰσθόμενοσ ὧν ἕνεκα τὰσ διατριβὰσ ἐποιεῖτο Τίμαρχοσ οὑτοσὶ ἐπὶ τοῦ ἰατρείου, ἀργύριόν τι προαναλώσασ ἀνέστησεν αὐτὸν καὶ ἔσχε παρ’ ἑαυτῷ, εὔσαρκον ὄντα καὶ νέον καὶ βδελυρὸν καὶ ἐπιτήδειον πρὸσ τὸ πρᾶγμα ὃ προῃρεῖτο ἐκεῖνοσ μὲν πράττειν, οὗτοσ δὲ πάσχειν. (Aeschines, Speeches, , section 413)
- ἐὰν δ’ εἰσ ἓν δήπου τούτων τῶν ἐπὶ ταῖσ ὁδοῖσ ἐργαστηρίων ἰατρὸσ εἰσοικίσηται, ἰατρεῖον καλεῖται· (Aeschines, Speeches, , section 1242)
- σὺ δ’ ἰατρεῖον ἀνοίγεισ ἄλλο οὐδὲν ἔχων ἢ φάρμακα, ποῦ δὲ ἢ πῶσ ἐπιτίθεται ταῦτα, μήτε εἰδὼσ μήτε πολυπραγμονήσασ. (Epictetus, Works, book 3, 20:1)
- ἰατρεῖόν ἐστιν, ἄνδρεσ, τὸ τοῦ φιλοσόφου σχολεῖον· (Epictetus, Works, book 3, 30:1)