νυκτερίς
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
νυκτερίς
νυκτερίδος
Structure:
νυκτεριδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἐρωδιὸν καὶ χαραδριόν, καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ ἔποπα καὶ νυκτερίδα (Septuagint, Liber Leviticus 11:19)
- καὶ πελεκᾶνα καὶ χαραδριὸν καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ πορφυρίωνα καὶ νυκτερίδα. (Septuagint, Liber Deuteronomii 14:18)
- ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν ἐφίπτανται νυκτερίδεσ, χελιδόνεσ καὶ τὰ ὄρνεα, ὡσαύτωσ δὲ καὶ οἱ αἴλουροι. (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:22)
- ἡ δὲ πτῆσισ οὔτε κατὰ τὰσ νυκτερίδασ εἰρεσίᾳ συνεχεῖ τῶν πτερῶν οὔτε κατὰ τὰσ ἀκρίδασ μετὰ πηδήματοσ οὔτε ὡσ οἱ σφῆκεσ μετὰ ῥοιζήματοσ, ἀλλ’ εὐκαμπὴσ πρὸσ ὅ τι ἂν μέροσ ὁρμήσῃ τοῦ ἀέροσ· (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 2:1)
- πέρδιξ μὲν εἷσ κάπηλοσ ὠνομάζετο χωλόσ, Μενίππῳ δ’ ἦν χελιδὼν τοὔνομα, Ὀπουντίῳ δ’ ὀφθαλμὸν οὐκ ἔχων κόραξ, κορυδὸσ Φιλοκλέει, χηναλώπηξ Θεογένει, ἶβισ Λυκούργῳ, Χαιρεφῶντι νυκτερίσ, Συρακοσίῳ δὲ κίττα· (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 114)
- ἔνθα καὶ Πείσανδροσ ἦλθε δεόμενοσ ψυχὴν ἰδεῖν ἣ ζῶντ’ ἐκεῖνον προὔλιπε, σφάγι’ ἔχων κάμηλον ἀμνόν τιν’, ἧσ λαιμοὺσ τεμὼν ὥσπερ <ποθ’> οὑδυσσεὺσ ἀπῆλθε, κᾆτ’ ἀνῆλθ’ αὐτῷ κάτωθεν πρὸσ τὸ λαῖτμα τῆσ καμήλου Χαιρεφῶν ἡ νυκτερίσ. (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 12)
- ὕδωρ δὲ πίνειν βάτραχοσ, ἀπολαῦσαι θύμων λαχάνων τε κάμπη, πρὸσ τὸ μὴ λοῦσθαι ῥύποσ, ὑπαίθριοσ χειμῶνα διάγειν κόψιχοσ, πνῖγοσ ὑπομεῖναι καὶ μεσημβρίασ λαλεῖν τέττιξ, ἐλαίῳ μηδὲ χρίεσθαι τὸ πᾶν κονιορτόσ, ἀνυπόδητοσ ὄρθρου περιπατεῖν γέρανοσ, καθεύδειν μηδὲ μικρὸν νυκτερίσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 34 2:1)
- ’ τούτων γάρ ἐστι τὸ μὲν νάρθηξ, τὸ δὲ νυκτερίσ, τὸ δὲ εὐνοῦχοσ, τὸ δὲ κίσηρισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 76 1:3)
- ἐπεκαλεῖτο δ’ ὁ Λυκοῦργοσ ἶβισ ἶβισ Λυκούργῳ, Χαιρεφῶντι νυκτερὶσ κατῆγον δὲ τὸ γένοσ ἀπὸ τούτων καὶ Ἐρεχθέωσ τοῦ Γῆσ καὶ Ἡφαίστου· (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 46:3)