νυκτερίς?
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration: nykteris
Principal Part:
νυκτερίς
νυκτερίδος
Structure:
νυκτεριδ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἐρωδιὸν καὶ χαραδριόν, καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ ἔποπα καὶ νυκτερίδα (Septuagint, Liber Leviticus 11:19)
- καὶ πελεκᾶνα καὶ χαραδριὸν καὶ τὰ ὅμοια αὐτῷ καὶ πορφυρίωνα καὶ νυκτερίδα. (Septuagint, Liber Deuteronomii 14:18)
- ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν ἐφίπτανται νυκτερίδες, χελιδόνες καὶ τὰ ὄρνεα, ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ αἴλουροι. (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:22)
- ἡ δὲ πτῆσις οὔτε κατὰ τὰς νυκτερίδας εἰρεσίᾳ συνεχεῖ τῶν πτερῶν οὔτε κατὰ τὰς ἀκρίδας μετὰ πηδήματος οὔτε ὡς οἱ σφῆκες μετὰ ῥοιζήματος, ἀλλ εὐκαμπὴς πρὸς ὅ τι ἂν μέρος ὁρμήσῃ τοῦ ἀέρος: (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 2:1)
- πέρδιξ μὲν εἷς κάπηλος ὠνομάζετο χωλός, Μενίππῳ δ ἦν χελιδὼν τοὔνομα, Ὀπουντίῳ δ ὀφθαλμὸν οὐκ ἔχων κόραξ, κορυδὸς Φιλοκλέει, χηναλώπηξ Θεογένει, ἶβις Λυκούργῳ, Χαιρεφῶντι νυκτερίς, Συρακοσίῳ δὲ κίττα: (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 114)
- ἔνθα καὶ Πείσανδρος ἦλθε δεόμενος ψυχὴν ἰδεῖν ἣ ζῶντ ἐκεῖνον προὔλιπε, σφάγι ἔχων κάμηλον ἀμνόν τιν, ἧς λαιμοὺς τεμὼν ὥσπερ <ποθ> οὑδυσσεὺς ἀπῆλθε, κᾆτ ἀνῆλθ αὐτῷ κάτωθεν πρὸς τὸ λαῖτμα τῆς καμήλου Χαιρεφῶν ἡ νυκτερίς. (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 12)
- ὕδωρ δὲ πίνειν βάτραχος, ἀπολαῦσαι θύμων λαχάνων τε κάμπη, πρὸς τὸ μὴ λοῦσθαι ῥύπος, ὑπαίθριος χειμῶνα διάγειν κόψιχος, πνῖγος ὑπομεῖναι καὶ μεσημβρίας λαλεῖν τέττιξ, ἐλαίῳ μηδὲ χρίεσθαι τὸ πᾶν κονιορτός, ἀνυπόδητος ὄρθρου περιπατεῖν γέρανος, καθεύδειν μηδὲ μικρὸν νυκτερίς. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 34 2:1)
- τούτων γάρ ἐστι τὸ μὲν νάρθηξ, τὸ δὲ νυκτερίς, τὸ δὲ εὐνοῦχος, τὸ δὲ κίσηρις. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 76 1:3)
- ἐπεκαλεῖτο δ ὁ Λυκοῦργος ἶβις ἶβις Λυκούργῳ, Χαιρεφῶντι νυκτερὶς κατῆγον δὲ τὸ γένος ἀπὸ τούτων καὶ Ἐρεχθέως τοῦ Γῆς καὶ Ἡφαίστου: (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 46:3)
