Sense

1. a mound, barrow, tomb

Examples

• ̓ ’ἴδε ἀπέχεισ, καλὲ Οὐλπιανέ, καὶ τὸν τῆσ φώτιγγοσ μνημονεύοντα ὅτι δὲ ὁ μόναυλοσ ἦν ὁ νῦν καλούμενοσ καλαμαύλησ σαφῶσ παρίστησιν Ἡδύλοσ ἐν τοῖσ ἐπιγράμμασιν οὑτωσὶ λέγων τοῦτο Θέων ὁ μόναυλοσ ὑπ’ ἠρίον ὁ γλυκὺσ οἰκεῖ αὐλητήσ, μίμων ἡ ̓ν θυμέλῃσι Χάρισ, τυφλὸσ ὑπαὶ γήρωσ εἶχεν καὶ Σκίρπαλον υἱόν, νήπιον ὅντ’ ἐκάλει Σκίρπαλον Εὐπαλάμου, ἀείδων αὐτοῦ τὰ γενέθλια· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 78 4:2)
• ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Ἀρκαδίων ἄδηλον δ’ εἰ ὁ Φιλίππῳ διεχθρεύσασ, ὡσ τὸ ἐπίγραμμα δηλοῖ, ὅπερ ἀνέγραψε Πολέμων ἐν τῷ περὶ τῶν κατὰ πόλεισ ἐπιγραμμάτων τοῦ πολυκώθωνοσ τοῦτ’ ἠρίον Ἀρκαδίωνοσ ἄστεοσ ὤρθωσαν τῇδε παρ’ ἀτραπιτῷ υἱῆεσ Δόρκων καὶ Χαρμύλοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 481)
• οὐδενὶ γάρ ἐστιν οὐ βωμὸσ πατρῷοσ, οὐκ ἠρίον προγονικὸν τῶν τοσούτων ’ Ῥωμαίων, ἀλλ’ ὑπὲρ ἀλλοτρίασ τρυφῆσ καὶ πλούτου πολεμοῦσι καὶ ἀποθνῄσκουσι, κύριοι τῆσ οἰκουμένησ εἶναι λεγόμενοι, μίαν δὲ βῶλον ἰδίαν οὐκ ἔχοντεσ. (Plutarch, Tiberius Gracchus, chapter 9 5:1)
• ἀλλ’ ὅτε δὴ Μυσῶν λελιημένοι ἠπείροιο Ῥυνδακίδασ προχοὰσ μέγα τ’ ἠρίον Λἰγαίωνοσ τυτθὸν ὑπὲκ Φρυγίησ παρεμέτρεον εἰσορόωντεσ, δὴ τότ’ ἀνοχλίζων τετρηχότοσ οἴδματοσ ὁλκοὺσ μεσσόθεν ἆξεν ἐρετμόν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 20:11)
• ὦ Πὰν Πάν, εἴτ’ ἐσσὶ κατ’ ὤρεα μακρὰ Λυκαίω, εἴτε τύ γ’ ἀμφιπολεῖσ μέγα Μαίναλον, ἔνθ’ ἐπὶ νᾶσον τὰν Σικελάν, Ἑλίκασ δὲ λίπ’ ἠρίον αἰπύ τε σᾶμα τῆνο Λυκαονίδαο, τὸ καὶ μακάρεσσιν ἀγητόν. (Theocritus, Idylls, 89)

Similar forms

• ἠρίον (25)
• ἠρίοις (2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.