- τὸ τελευταῖον δ, ἢν ἀναγρύζῃ, τὸ πρόσωπον ἅπαν καὶ τὠφθαλμὼ κεντούμενος ὥσπερ ὑπ ἀνθρηνῶν ὑπὸ τῶν γνωμῶν ἀπολεῖται. (Aristophanes, Clouds, Agon, proagon 1:16)
(아리스토파네스, Clouds, Agon, proagon 1:16)
- ἀλλ ὦ κακόδαιμον ἀνάγκη μεγάλων γνωμῶν καὶ διανοιῶν ἴσα καὶ τὰ ῥήματα τίκτειν. (Aristophanes, Frogs, Agon, Antepirrheme 1:14)
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme 1:14)
- ἐπεὶ δὲ τρία ἔστιν ἃ δεῖ πραγματευθῆναι περὶ τὸν λόγον, ὑπὲρ μὲν παραδειγμάτων καὶ γνωμῶν καὶ ἐνθυμημάτων καὶ ὅλως τῶν περὶ τὴν διάνοιαν, ὅθεν τε εὐπορήσομεν καὶ ὡς αὐτὰ λύσομεν, εἰρήσθω ἡμῖν τοσαῦτα, λοιπὸν δὲ διελθεῖν περὶ λέξεως καὶ τάξεως. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 26 5:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 5:1)
- ἀνθ ὧν, ὦ Φερώρα, καλῶς εἶχεν οὐ δεήσει οὐδὲ γνωμῶν εἰσηγήσεως τῶν ἐμῶν αὐτοκέλευστον ἀποπέμπεσθαι γυναῖκα ταύτην ὡς πολέμου τοῦ πρός μέ σοι αἰτίαν ἐσομένην: (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 59:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 59:1)
- ὁ δὲ ταῦτά τε ἀναγνοὺς τὰ γράμματα καὶ τὰς Οὐάρου καὶ Σαβίνου ἐπιστολὰς ὁπόσα τε χρήματα ἦν καὶ τί ἐπ ἔτος ἐφοίτα καὶ ὅσα Ἀντίπας ἐπ οἰκειώσει τῆς βασιλείας ἐπεπόμφει γράμματα συνῆγεν ἐπὶ παροκωχῇ γνωμῶν τοὺς φίλους, σὺν οἷς καὶ Γάιον τὸν Ἀγρίππου μὲν καὶ Ιοὐλίας τῆς αὐτοῦ θυγατρὸς υἱὸν ποιητὸν δὲ αὐτῷ γεγονότα πρῶτόν τε καθεδούμενον παρέλαβε, καὶ κελεύει λέγειν τοῖς βουλομένοις περὶ τῶν ἐνεστηκότων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 275:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 275:1)
- οἰκείᾳ γὰρ ξυνέσει, καὶ οὔτε προμαθὼν εἰς αὐτὴν οὐθὲν οὔτ ἐπιμαθὼν τῶν τε παραχρῆμα δι ἐλαχίστης βουλῆς κράτιστος γνώμων καὶ τῶν μελλόντων ἐπὶ πλεῖστον τοῦ γενησομένου ἄριστος εἰκαστής: (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 16 1:4)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 16 1:4)
- ἔγωγ᾿ οὖν ὁπότε καὶ αὐτὸς ἐνενόουν τὰ ὅμοια περὶ τῶν ἐμαυτοῦ καὶ ἐζήτουν ὅπως ἂν τάχιστα γνωσθείην πᾶσι, τῷ Τιμοθέου λόγῳ ἑπόμενος ἐσκοπούμην ὅστις ὁ ἄριστος εἰή τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ ὅτῳ πιστεύσουσιν οἱ ἄλλοι καὶ ὃς ἀντὶ πάντων ἀρκέσειεν ἄν οὕτω δὲ ἄρα σὺ ἔμελλες ἡμῖν φαίνεσθαι τῷ δικαίῳ λόγῳ, ὅ τι περ τὸ κεφάλαιον ἀρετῆς ἁπάσης, ὁ γνώμων, φασί, καὶ ὁ ὀρθὸς κανὼν τῶν τοιούτων. (Lucian, Harmonides 7:2)
(루키아노스, Harmonides 7:2)
- "καὶ γὰρ ὁ γνώμων σκιάζει μέσην τὴν πόλον, καὶ δέος μὴ ἐν λουτρίῳ ἀπολουσώμεθα κατόπιν τῶν Καριμάντων μετὰ τοῦ σύρφακος βύζην ὠστιζόμενοι. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 4:2)
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 4:2)
- καίτοι εἴ γε χρὴ τεκμαίρεσθαι τῇ τε ἡσυχίᾳ πολλῇ ἔτι οὔσῃ καὶ τῷ κρύει μηδέπω με τὸ ὄρθριον ὥσπερ εἰώθεν ἀποπηγνύντι - γνώμων γὰρ οὗτος ἀψευδέστατός μοι προσελαυνούσης ἡμέρας - οὐδέπω μέσαι νύκτες εἰσίν, ὁ δὲ ἀΰπνος οὗτος ὥσπερ τὸ χρυσοῦν ἐκεῖνο κώδιον φυλάττων ἀφ ἑσπέρας εὐθὺς ἤδη κέκραγεν, ἀλλ οὔτι χαίρων γε: (Lucian, Gallus, (no name) 1:2)
(루키아노스, Gallus, (no name) 1:2)