- τὸ τελευταῖον δ’, ἢν ἀναγρύζῃ, τὸ πρόσωπον ἅπαν καὶ τὠφθαλμὼ κεντούμενοσ ὥσπερ ὑπ’ ἀνθρηνῶν ὑπὸ τῶν γνωμῶν ἀπολεῖται. (Aristophanes, Clouds, Agon, proagon 1:16)
(아리스토파네스, Clouds, Agon, proagon 1:16)
- ἀλλ’ ὦ κακόδαιμον ἀνάγκη μεγάλων γνωμῶν καὶ διανοιῶν ἴσα καὶ τὰ ῥήματα τίκτειν. (Aristophanes, Frogs, Agon, Antepirrheme 1:14)
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme 1:14)
- ἐπεὶ δὲ τρία ἔστιν ἃ δεῖ πραγματευθῆναι περὶ τὸν λόγον, ὑπὲρ μὲν παραδειγμάτων καὶ γνωμῶν καὶ ἐνθυμημάτων καὶ ὅλωσ τῶν περὶ τὴν διάνοιαν, ὅθεν τε εὐπορήσομεν καὶ ὡσ αὐτὰ λύσομεν, εἰρήσθω ἡμῖν τοσαῦτα, λοιπὸν δὲ διελθεῖν περὶ λέξεωσ καὶ τάξεωσ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 26 5:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 5:1)
- ἀνθ’ ὧν, ὦ Φερώρα, καλῶσ εἶχεν οὐ δεήσει οὐδὲ γνωμῶν εἰσηγήσεωσ τῶν ἐμῶν αὐτοκέλευστον ἀποπέμπεσθαι γυναῖκα ταύτην ὡσ πολέμου τοῦ πρόσ μέ σοι αἰτίαν ἐσομένην· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 59:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 59:1)
- ὁ δὲ ταῦτά τε ἀναγνοὺσ τὰ γράμματα καὶ τὰσ Οὐάρου καὶ Σαβίνου ἐπιστολὰσ ὁπόσα τε χρήματα ἦν καὶ τί ἐπ’ ἔτοσ ἐφοίτα καὶ ὅσα Ἀντίπασ ἐπ’ οἰκειώσει τῆσ βασιλείασ ἐπεπόμφει γράμματα συνῆγεν ἐπὶ παροκωχῇ γνωμῶν τοὺσ φίλουσ, σὺν οἷσ καὶ Γάιον τὸν Ἀγρίππου μὲν καὶ Ιοὐλίασ τῆσ αὐτοῦ θυγατρὸσ υἱὸν ποιητὸν δὲ αὐτῷ γεγονότα πρῶτόν τε καθεδούμενον παρέλαβε, καὶ κελεύει λέγειν τοῖσ βουλομένοισ περὶ τῶν ἐνεστηκότων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 275:1)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 275:1)
- οἰκείᾳ γὰρ ξυνέσει, καὶ οὔτε προμαθὼν εἰσ αὐτὴν οὐθὲν οὔτ’ ἐπιμαθὼν τῶν τε παραχρῆμα δι’ ἐλαχίστησ βουλῆσ κράτιστοσ γνώμων καὶ τῶν μελλόντων ἐπὶ πλεῖστον τοῦ γενησομένου ἄριστοσ εἰκαστήσ· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 16 1:4)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 16 1:4)
- ἔγωγ̓ οὖν ὁπότε καὶ αὐτὸσ ἐνενόουν τὰ ὅμοια περὶ τῶν ἐμαυτοῦ καὶ ἐζήτουν ὅπωσ ἂν τάχιστα γνωσθείην πᾶσι, τῷ Τιμοθέου λόγῳ ἑπόμενοσ ἐσκοπούμην ὅστισ ὁ ἄριστοσ εἰή τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ ὅτῳ πιστεύσουσιν οἱ ἄλλοι καὶ ὃσ ἀντὶ πάντων ἀρκέσειεν ἄν οὕτω δὲ ἄρα σὺ ἔμελλεσ ἡμῖν φαίνεσθαι τῷ δικαίῳ λόγῳ, ὅ τι περ τὸ κεφάλαιον ἀρετῆσ ἁπάσησ, ὁ γνώμων, φασί, καὶ ὁ ὀρθὸσ κανὼν τῶν τοιούτων. (Lucian, Harmonides 7:2)
(루키아노스, Harmonides 7:2)
- "καὶ γὰρ ὁ γνώμων σκιάζει μέσην τὴν πόλον, καὶ δέοσ μὴ ἐν λουτρίῳ ἀπολουσώμεθα κατόπιν τῶν Καριμάντων μετὰ τοῦ σύρφακοσ βύζην ὠστιζόμενοι. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 4:2)
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 4:2)
- καίτοι εἴ γε χρὴ τεκμαίρεσθαι τῇ τε ἡσυχίᾳ πολλῇ ἔτι οὔσῃ καὶ τῷ κρύει μηδέπω με τὸ ὄρθριον ὥσπερ εἰώθεν ἀποπηγνύντι ‐ γνώμων γὰρ οὗτοσ ἀψευδέστατόσ μοι προσελαυνούσησ ἡμέρασ ‐ οὐδέπω μέσαι νύκτεσ εἰσίν, ὁ δὲ ἀύ̈πνοσ οὗτοσ ὥσπερ τὸ χρυσοῦν ἐκεῖνο κώδιον φυλάττων ἀφ’ ἑσπέρασ εὐθὺσ ἤδη κέκραγεν, ἀλλ’ οὔτι χαίρων γε· (Lucian, Gallus, (no name) 1:2)
(루키아노스, Gallus, (no name) 1:2)