- εἶπε δὲ Δανιήλ. ὀρθῶσ ἔψευσαι εἰσ τὴν σεαυτοῦ κεφαλήν. ἤδη γὰρ ἄγγελοσ Θεοῦ λαβὼν φάσιν παρὰ τοῦ Θεοῦ σχίσει σε μέσον. (Septuagint, Liber Susanna 1:55)
(70인역 성경, Liber Susanna 1:55)
- ὅθεν τὸ σφόδρα φιλεῖν καὶ φιλεῖσθαι πρὸσ πολλοὺσ οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ ποταμοὶ πολλὰσ σχίσεισ καὶ κατατομὰσ λαμβάνοντεσ ἀσθενεῖσ καὶ λεπτοὶ ῥέουσιν, οὕτω τὸ φιλεῖν ἐν ψυχῇ σφοδρὸν πεφυκὸσ εἰσ πολλοὺσ μεριζόμενον ἐξαμαυροῦται. (Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 2 9:1)
(플루타르코스, De amicorum multitudine, chapter, section 2 9:1)
- ἐκτάττων καὶ τοὺσ τριπλασίουσ, πρῶτον μὲν ἰσχυρίζεται τῇ λεγομένῃ κατὰ μῆκοσ σχίσει τῆσ οὐσίασ, δύο ποιούσῃ μοίρασ ὡσ ἐκ μιᾶσ οὐ τέσσαρασ ἐκ δυεῖν ἔπειτά φησι τὰσ τῶν μεσοτήτων παρεντάξεισ οὕτω λαμβάνειν προσήκειν χώραν· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 20 3:1)
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 20 3:1)
- τὸ μέντοι ’ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο οὐχ ὡσ περὶ ἓν ἕκαστον ἀκουστέον γενήσονται γὰρ οὕτωσ η τὸν ἀριθμὸν ἀλλ’ ἐπείπερ ἔσχισται μὲν ἑκάτερον τῶν ὤτων εἰσ δύο σχίσεισ, τούτων δ’ αὖ συνάφεια κατὰ τὴν τελευταίαν ὑπόληξιν,2 ἕκαστον μὲν ἂν λέγοιτο καθὸ τέτταρεσ αἱ πᾶσαι σχίσεισ τῶν ὤτων, ἑκάτερον δὲ καθὸ συμφυῆ πάλιν ἐπὶ τέλει γίνεται τῆσ ἀνατάσεωσ αὐτῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 1:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 1:2)
- οὐδέ γε ὡσ ἐάν τισ ἓν διασχίσῃ, δύναμαι ἔτι πείθεσθαι ὡσ αὕτη αὖ αἰτία γέγονεν, ἡ σχίσισ, τοῦ δύο γεγονέναι· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 680:2)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 680:2)
