Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 21 2:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 2:)

ἔστι δὴ γνώμη ἀπόφανσισ, οὐ μέντοι οὔτε περὶ τῶν καθ’ ἕκαστον, οἱο͂ν ποῖόσ τισ Ἰφικράτησ, ἀλλὰ καθόλου, οὔτε περὶ πάντων, οἱο͂ν ὅτι τὸ εὐθὺ τῷ καμπύλῳ ἐναντίον, ἀλλὰ περὶ ὅσων αἱ πράξεισ εἰσί, καὶ <ἃ> αἱρετὰ ἢ φευκτά ἐστι πρὸσ τὸ πράττειν, ὥστ’ ἐπεὶ τὸ ἐνθύμημα ὁ περὶ τοιούτων συλλογισμόσ ἐστιν, σχεδὸν τὰ συμπεράσματα τῶν ἐνθυμημάτων καὶ αἱ ἀρχαὶ ἀφαιρεθέντοσ τοῦ συλλογισμοῦ γνῶμαί εἰσιν, οἱο͂ν χρὴ δ’ οὔ ποθ’ ὅστισ ἀρτίφρων πέφυκ’ ἀνήρπαῖδασ περισσῶσ ἐκδιδάσκεσθαι σοφούσ. τοῦτο μὲν οὖν γνώμη· προστεθείσησ δὲ τῆσ αἰτίασ καὶ τοῦ διὰ τί ἐνθύμημά ἐστιν τὸ ἅπαν, οἱο͂ν χωρὶσ γὰρ ἄλλησ ἧσ ἔχουσιν ἀργίασ,φθόνον παρ’ ἀστῶν ἀλφάνουσι δυσμενῆ, καὶ τὸ οὐκ ἔστιν ὅστισ πάντ’ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ, καὶ τὸ οὐκ ἔστιν ἀνδρῶν ὅστισ ἔστ’ ἐλεύθεροσ γνώμη, πρὸσ δὲ τῷ ἐχομένῳ ἐνθύμημα, ἢ χρημάτων γὰρ δοῦλόσ ἐστιν ἢ τύχησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION