뜻

1. 숨, 호흡, 김, 호기, 숨결, 분수공
2. 거품
3. 무례, 버릇없음, 실례

1. that which is blown or produced by blowing, breath, blasts, roaring or raging, blown from the nostrils
2. a bubble
3. a blowing, puffing, snorting, conceit

예문

• ὑπὸ γὰρ τῷ αὐτῷ φυσήματι τὸ μὲν πῦρ ἀνακαύσειασ ἂν καὶ μεῖζον ἐν βραχεῖ ποιήσειασ παραθήγων τῷ πνεύματι, καὶ τὸ τοῦ λύχνου φῶσ ἀποσβέσειασ οὐκ ἔχον ἀποχρῶσαν τῆσ ὕλησ τὴν χορηγίαν, ὡσ διαρκῆ εἶναι πρὸσ τὸ ἀντιπνέον οὐ γὰρ ἀπ’ ἰσχυρᾶσ, οἶμαι, τῆσ ῥίζησ ἀνεφύετο. (Lucian, Anacharsis, (no name) 35:7)

  (루키아노스, Anacharsis, (no name) 35:7)

• "ἐπεὶ δὲ συνηλίσθησαν,^ ἐνεφύσησε μὲν αὐτοῖσ ὁ Βαβυλώνιοσ, τὰ δ’ αὐτίκα μάλα κατεκαύθη ἅπαντα ὑπὸ τῷ φυσήματι, ἡμεῖσ δὲ ἐθαυμάζομεν. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:12)

  (루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 11:12)

• φρίξασ δ’ αὐτοκόμου λοφιᾶσ λασιαύχενα χαίταν, δεινὸν ἐπισκύνιον ξυνάγων βρυχώμενοσ ἥσει ῥήματα γομφοπαγῆ πινακηδὸν ἀποσπῶν γηγενεῖ φυσήματι· (Aristophanes, Frogs, Choral, strophe 31)

  (아리스토파네스, Frogs, Choral, strophe 31)

• ἐγὼ δ’ ὑμῖν, κατὰ τὸν ἥδιστον Δίφιλον παρατίθημ’ ὁλοσχερῆ ἄρν’ ἐσ μέσον σύμπτυκτον, ὠνθυλευμένον, χοιρίδια περιφόρινα κρομβώσασ ὅλα, δούρειον ἐπάγω χῆνα τῷ φυσήματι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 31 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 31 1:2)

유사 형태

• φύσης (6)
• φυσήσας (5)
• φύσῃ (4)
• φύσημα (4)
• φυσήματι (4)
• φυσήματα (3)
• φυσήματος (2)
• φυσηθεὶς (2)
• φυσῆν (2)
• φυσητήρων (2)
• φυσητὴρ (2)
• φύσῃσι (1)
• φυσητῆρος (1)
• φύσησ‧ (1)
• φυσητέοσ‧ (1)
• φύση (1)
• φύσησον (1)
• φυσημάτιον (1)
• φυσήσῃς (1)
• φυσητῆρας (1)
• φυσητέον (1)
• φυσῇ (1)
• φυσήσι (1)
• φύσημ (1)
• φυσηθέντα (1)
• φυσῆτε (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.