뜻

1. 숨, 호흡, 김, 호기, 숨결, 분수공
2. 거품
3. 무례, 버릇없음, 실례

1. that which is blown or produced by blowing, breath, blasts, roaring or raging, blown from the nostrils
2. a bubble
3. a blowing, puffing, snorting, conceit

예문

• τι βουλομένουσ χρήσιμον εἰ δὲ μή, γέμοντεσ ὄγκου καὶ φυσήματοσ οὐ προσδέχονται. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 4 5:1)

  (플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 4 5:1)

• τὸ δὲ θηρίον ἅμα τῷ προσάψασθαι τοῦ σώματοσ τὸν κάλων ἐπεστράφη μετὰ πολλοῦ φυσήματοσ καταπληκτικῶσ, καὶ τὸν μὲν πρῶτον ἁρπάζει τῷ στόματι μετεωρισθὲν ὑπὲρ τῆσ κεφαλῆσ, καὶ τὰσ σάρκασ ἔτι ζῶντοσ κατεσιτεῖτο, τὸν δὲ δεύτερον φεύγοντα τῇ σπείρᾳ πόρρωθεν ἐπεσπάσατο, καὶ περιειληθὲν ἔσφιγγε τὴν κοιλ ίαν τῷ δεσμῷ· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 36 7:2)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 36 7:2)

유사 형태

• φύσης (6)
• φυσήσας (5)
• φυσήματι (4)
• φύσῃ (4)
• φύσημα (4)
• φυσήματα (3)
• φυσητὴρ (2)
• φυσήματος (2)
• φυσηθεὶς (2)
• φυσῆν (2)
• φυσητήρων (2)
• φύσημ (1)
• φυσηθέντα (1)
• φυσῆτε (1)
• φύσῃσι (1)
• φυσητῆρος (1)
• φύσησ‧ (1)
• φυσητέοσ‧ (1)
• φύση (1)
• φύσησον (1)
• φυσημάτιον (1)
• φυσήσῃς (1)
• φυσητῆρας (1)
• φυσητέον (1)
• φυσῇ (1)
• φυσήσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.