뜻

1. 숨, 호흡, 김, 호기, 숨결, 분수공
2. 거품
3. 무례, 버릇없음, 실례

1. that which is blown or produced by blowing, breath, blasts, roaring or raging, blown from the nostrils
2. a bubble
3. a blowing, puffing, snorting, conceit

예문

• ἐπεὶ δ’ ἔπερσα, τῶνδ’ ὁμηρεύσασ τέκνα τάξασ <τ’> ἔτειον δασμὸν ἐσ δόμουσ φέρειν, ἥκω περάσασ ναυσὶ πόντιον στόμα, τὰ δ’ ἄλλα πεζὸσ γῆσ περῶν ὁρίσματα ‐ οὐχ ὡσ σὺ κομπεῖσ τὰσ ἐμὰσ ἀμύστιδασ, οὐδ’ ἐν ζαχρύσοισ δώμασιν κοιμώμενοσ, ἀλλ’ οἱᾶ πόντον Θρῄκιον φυσήματα κρυσταλλόπηκτα Παιόνασ τ’ ἐπεζάρει, ξὺν τοῖσδ’ ἀύπνοσ οἶδα τλὰσ πορπάμασιν. (Euripides, Rhesus, episode, iambics 1:7)

  (에우리피데스, Rhesus, episode, iambics 1:7)

• καὶ Ζεὺσ μὲν ὄμβρον καὶ χάλαζαν ἄσπετον πέμψει, δνοφώδη τ’ αἰθέροσ φυσήματα· (Euripides, The Trojan Women, episode 2:26)

  (에우리피데스, The Trojan Women, episode 2:26)

• Ἀρτέμιδι, μέλανοσ αἵματοσ φυσήματα. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode8)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode8)

유사 형태

• φύσης (6)
• φυσήσας (5)
• φύσῃ (4)
• φύσημα (4)
• φυσήματι (4)
• φυσήματα (3)
• φυσήματος (2)
• φυσηθεὶς (2)
• φυσητήρων (2)
• φυσῆν (2)
• φυσητὴρ (2)
• φυσητῆρος (1)
• φύσῃσι (1)
• φύσησ‧ (1)
• φυσητέοσ‧ (1)
• φύση (1)
• φύσησον (1)
• φυσητῆρας (1)
• φυσημάτιον (1)
• φυσήσῃς (1)
• φυσητέον (1)
• φυσῇ (1)
• φυσήσι (1)
• φύσημ (1)
• φυσηθέντα (1)
• φυσῆτε (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.