φθόγγος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
φθόγγος
φθόγγου
Structure:
φθογγ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- φθόγγουσ δ’ ἀλύρουσ θρηνοῦμεν ἐπὰν μηδὲν ἔχωμεν χρῶμα δ’ ἀσίτων ἡμῶν ὄντων γίνεται ὠχρόν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 44 2:2)
- "οὔτε γὰρ ἡμεῖσ ἐσμεν οὔτ’ ἄλλοισ χρώμενοι ζῶμεν ἀλλὰ θάρρει, φαίη τισ ἄν, ὦ φίλον Κωλωτάριον, οὐδείσ σε κωλύει σπουδάζειν ὑπὲρ σεαυτοῦ, διδάσκων ὅτι Κωλώτου φύσισ αὐτὸσ ὁ Κωλώτησ ἐστὶν ἄλλο δ’ οὐδέν, οὐδὲ χρῆσθαι τοῖσ πράγμασι τὰ δὲ πράγματα ὑμῖν ἡδοναὶ εἰσιν ὑποδεικνύων, ὡσ οὐκ ἔστιν ἀμήτων φύσισ οὐδ’ ὀσμῶν οὐδὲ πλησιάσεωσ, ἄμητεσ δ’ εἰσὶ καὶ μύρα καὶ γυναῖκεσ ὁ γραμματικόσ, τόβίην Ἡρακληείην’ αὐτὸν εἶναι τὸν Ἡρακλέα, ἀναιρεῖ τὸν Ἡρακλέα, οὐδ’ οἱ τὰσ συμφωνίασ καὶ τὰσ δοκώσεισ ἐκφορὰσ μόνον εἶναι φάσκοντεσ οὐχὶ καὶ φθόγγουσ καὶ δοκοὺσ ὑπάρχειν λέγουσιν· (Plutarch, Adversus Colotem, section 115)
- ἐὰν δ’ ὡσ ἐννέα πρὸσ ὀκτὼ γένηται τῶν βαρῶν ἢ τῶν μηκῶν ἡ ἀνισότησ, ποιήσει διάστημα τονιαῖον οὐ σύμφωνον ἀλλ’ ἐμμελὲσ ὡσ εἰπεῖν ἔμβραχυ, τῷ τοὺσ φθόγγουσ, ἂν ἀνὰ μέροσ κρουσθῶσι, παρέχειν ἡδὺ φωνοῦντασ καὶ προσηνέσ ἂν δ’ ὁμοῦ, τραχὺ καὶ λυπηρόν· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 17 8:1)
- ὥστε τοὺσ ὁρίζοντασ φθόγγουσ τὰ τετράχορδα τὸν τῶν πλανωμένων λόγον ἔχειν ἀστέρων. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 32 4:1)
- γίγνεται δὲ μεσότησ καὶ λέγεται μάλιστα τῇ περὶ φθόγγουσ καὶ ἁρμονίασ ὁμοίωσ· (Plutarch, De virtute morali, section 6 4:1)
Synonyms
-
a sound or voice
