Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φωνή

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φωνή φωνῆς

Structure: φων (Stem) + η (Ending)

Etym.: fa/w

Sense

  1. sound
  2. Usually human of the human voice: voice cry, yell
  3. The voice or cry of animals
  4. Any articulate sound (especially vowels)
  5. speech, discourse
  6. language

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative φωνή φωνᾱ́ φωναί
Genitive φωνῆς φωναῖν φωνῶν
Dative φωνῇ φωναῖν φωναῖς
Accusative φωνήν φωνᾱ́ φωνᾱ́ς
Vocative φωνή φωνᾱ́ φωναί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καί εἶπε Κύριοσ. τί πεποίηκασ̣ φωνὴ αἵματοσ τοῦ ἀδελφοῦ σου βοᾷ πρόσ με ἐκ τῆσ γῆσ. (Septuagint, Liber Genesis 4:10)
  • ΚΑΙ ἦν πᾶσα ἡ γῆ χεῖλοσ ἕν, καὶ φωνὴ μία πᾶσι. (Septuagint, Liber Genesis 11:1)
  • δεῦτε καὶ καταβάντεσ συγχέωμεν αὐτῶν ἐκεῖ τὴν γλῶσσαν, ἵνα μὴ ἀκούσωσιν ἕκαστοσ τὴν φωνὴν τοῦ πλησίον. (Septuagint, Liber Genesis 11:7)
  • καὶ εὐθὺσ φωνὴ Κυρίου ἐγένετο πρὸσ αὐτὸν λέγουσα. οὐ κληρονομήσει σε οὗτοσ, ἀλλ̓ ὃσ ἐξελεύσεται ἐκ σοῦ, οὗτοσ κληρονομήσει σε. (Septuagint, Liber Genesis 15:4)
  • ἤγγισε δὲ Ἰακὼβ πρὸσ Ἰσαὰκ τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐψηλάφησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν. ἡ μὲν φωνὴ φωνὴ Ἰακώβ, αἱ δὲ χεῖρεσ χεῖρεσ Ἡσαῦ. (Septuagint, Liber Genesis 27:22)

Synonyms

  1. sound

  2. speech

  3. language

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION