- ἐφ’ ἑνὸσ φθόγγου μελῳδεῖται, καίτοι τῶν τριῶν λέξεων ἑκάστη βαρείασ τε τάσεισ ἔχει καὶ ὀξείασ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1134)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1134)
- ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ φθόγγου χρῶνται τῷ ὀνόματι οἱ λέγοντεσ ἑπτάτονον τὴν φόρμιγγα, καθάπερ Τέρπανδροσ καὶ Ιὤν. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 21)
(작자 미상, 비가, , 21)
- λόγοσ δὲ ὁ κατὰ ταὐτὸν ἀληθὴσ γιγνόμενοσ περί τε θάτερον ὂν καὶ περὶ τὸ ταὐτόν, ἐν τῷ κινουμένῳ ὑφ’ αὑτοῦ φερόμενοσ ἄνευ φθόγγου καὶ ἠχῆσ, ὅταν μὲν περὶ τὸ αἰσθητὸν γίγνηται καὶ ὁ τοῦ θατέρου κύκλοσ ὀρθὸσ ἰὼν εἰσ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν διαγγείλῃ, δόξαι καὶ πίστεισ γίγνονται βέβαιοι καὶ ἀληθεῖσ, ὅταν δὲ αὖ περὶ τὸ λογιστικὸν ᾖ καὶ ὁ τοῦ ταὐτοῦ κύκλοσ εὔτροχοσ ὢν αὐτὰ μηνύσῃ, νοῦσ ἐπιστήμη τε ἐξ ἀνάγκησ ἀποτελεῖται· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 119:2)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 119:2)
- ἐπειδὴ φωνὴν ἄπειρον κατενόησεν εἴτε τισ θεὸσ εἴτε καὶ θεῖοσ ἄνθρωποσ ‐ ὡσ λόγοσ ἐν Αἰγύπτῳ Θεῦθ τινα τοῦτον γενέσθαι λέγων, ὃσ πρῶτοσ τὰ φωνήεντα ἐν τῷ ἀπείρῳ κατενόησεν οὐχ ἓν ὄντα ἀλλὰ πλείω, καὶ πάλιν ἕτερα φωνῆσ μὲν οὔ, φθόγγου δὲ μετέχοντά τινοσ, ἀριθμὸν δέ τινα καὶ τούτων εἶναι, τρίτον δὲ εἶδοσ γραμμάτων διεστήσατο τὰ νῦν λεγόμενα ἄφωνα ἡμῖν· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 45:2)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 45:2)
- τὸ δέ γ’ ἀπ’ ἐκείνησ ῥεῦμα διὰ τοῦ στόματοσ ἰὸν μετὰ φθόγγου κέκληται λόγοσ; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 286:5)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 286:5)
