헬라어 문장 내 검색 Language

τελευτῶν δὲ αὑτὸν ἀπέφαινεν οὐ μόνον μέτρων ποιητήν, ἀλλὰ καὶ ῥημάτων, παρ’ αὑτοῦ φθεγγόμενοσ, τὰ μὲν ἁπλῶσ τιθέμενοσ ὀνόματα τοῖσ πράγμασι, τὰ δ’ ἐπὶ τοῖσ κυρίοισ ἐπονομάζων, οἱο͂ν σφραγῖδα σφραγῖδι ἐπιβάλλων ἐναργῆ μᾶλλον καὶ εὔδηλον, οὐδενὸσ φθόγγου ἀπεχόμενοσ, ἀλλὰ ἔμβραχυ ποταμῶν τε μιμούμενοσ φωνὰσ καὶ ὕλησ καὶ ἀνέμων καὶ πυρὸσ καὶ θαλάττησ,ἔτι δὲ χαλκοῦ καὶ λίθου καὶ ξυμπάντων ἁπλῶσ ζῴων καὶ ὀργάνων, τοῦτο μὲν θηρίων, τοῦτο δὲ ὀρνίθων, τοῦτο δὲ αὐλῶν τε καὶ συρίγγων·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 86:2)
ἐφ’ ἑνὸσ φθόγγου μελῳδεῖται, καίτοι τῶν τριῶν λέξεων ἑκάστη βαρείασ τε τάσεισ ἔχει καὶ ὀξείασ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1134)
τὸ δέ γ’ ἀπ’ ἐκείνησ ῥεῦμα διὰ τοῦ στόματοσ ἰὸν μετὰ φθόγγου κέκληται λόγοσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 286:5)
λόγοσ δὲ ὁ κατὰ ταὐτὸν ἀληθὴσ γιγνόμενοσ περί τε θάτερον ὂν καὶ περὶ τὸ ταὐτόν, ἐν τῷ κινουμένῳ ὑφ’ αὑτοῦ φερόμενοσ ἄνευ φθόγγου καὶ ἠχῆσ, ὅταν μὲν περὶ τὸ αἰσθητὸν γίγνηται καὶ ὁ τοῦ θατέρου κύκλοσ ὀρθὸσ ἰὼν εἰσ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν διαγγείλῃ, δόξαι καὶ πίστεισ γίγνονται βέβαιοι καὶ ἀληθεῖσ, ὅταν δὲ αὖ περὶ τὸ λογιστικὸν ᾖ καὶ ὁ τοῦ ταὐτοῦ κύκλοσ εὔτροχοσ ὢν αὐτὰ μηνύσῃ, νοῦσ ἐπιστήμη τε ἐξ ἀνάγκησ ἀποτελεῖται·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 119:2)
ἐπειδὴ φωνὴν ἄπειρον κατενόησεν εἴτε τισ θεὸσ εἴτε καὶ θεῖοσ ἄνθρωποσ ‐ ὡσ λόγοσ ἐν Αἰγύπτῳ Θεῦθ τινα τοῦτον γενέσθαι λέγων, ὃσ πρῶτοσ τὰ φωνήεντα ἐν τῷ ἀπείρῳ κατενόησεν οὐχ ἓν ὄντα ἀλλὰ πλείω, καὶ πάλιν ἕτερα φωνῆσ μὲν οὔ, φθόγγου δὲ μετέχοντά τινοσ, ἀριθμὸν δέ τινα καὶ τούτων εἶναι, τρίτον δὲ εἶδοσ γραμμάτων διεστήσατο τὰ νῦν λεγόμενα ἄφωνα ἡμῖν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 45:2)
ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ φθόγγου χρῶνται τῷ ὀνόματι οἱ λέγοντεσ ἑπτάτονον τὴν φόρμιγγα, καθάπερ Τέρπανδροσ καὶ Ιὤν.
(작자 미상, 비가, Ιὤνοσ τοῦ Χίου, Ελεγείων21)

SEARCH

MENU NAVIGATION