Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλόκαλος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φιλόκαλος φιλόκαλον

Structure: φιλοκαλ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. loving the beautiful, fond of effect and elegance
  2. fond of honour, seeking honour

Examples

  • ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἐλευθεριότητι τοῦ ἤθουσ ὑγρότησ καὶ εὐαγωγία καὶ φιλανθρωπία καὶ τὸ εἶναι ἐλεητικὸν καὶ φιλόφιλον καὶ φιλόξενον καὶ φιλόκαλον. (Aristotle, Virtues and Vices 24:3)
  • ἔτι δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα οἱο͂ν φίλοικον εἶναι καὶ φιλόφιλον, φιλέταιρον, φιλόξενον, φιλάνθρωπον καὶ φιλόκαλον· (Aristotle, Virtues and Vices 45:3)
  • Ἡράκλεισ, οὐ φιλοκάλου τινὸσ οὐδὲ περὶ τὰ εὐμορφότατα ἐρωτικοῦ τὸ ἔργον, ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία, τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν καὶ μὴ συνιέναι ὡσ οὐχ ὁ αὐτὸσ περὶ τὰ θεάματα νόμοσ ἰδιώταισ τε καὶ πεπαιδευμένοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἀπόχρη τὸ κοινὸν τοῦτο, ἰδεῖν μόνον καὶ περιβλέψαι καὶ τὼ ὀφθαλμὼ περιενεγκεῖν καὶ πρὸσ τὴν ὀροφὴν ἀνακῦψαι καὶ τὴν χεῖρα ἐπισεῖσαι καὶ καθ’ ἡσυχίαν ἡσθῆναι δέει τοῦ μὴ ἂν δυνηθῆναι ἄξιόν τι τῶν βλεπομένων εἰπεῖν, ὅστισ δὲ μετὰ παιδείασ ὁρᾷ τὰ καλά, οὐκ ἄν, οἶμαι, ἀγαπήσειεν ὄψει μόνῃ καρπωσάμενοσ τὸ τερπνὸν οὐδ’ ἂν ὑπομείναι ἄφωνοσ θεατὴσ τοῦ κάλλουσ γενέσθαι, πειράσεται δὲ ὡσ οἱο͂́ν τε καὶ ἐνδιατρῖψαι; (Lucian, De Domo, (no name) 2:1)
  • οὐ φιλόκαλοι γάρ, ἀλλὰ φιλόπλουτοὶ εἰσιν οἱ βάρβαροι. (Lucian, De Domo, (no name) 5:3)
  • ἀλλ̓ ἐκεῖνοσ, Αὐτὸσ μὲν οὐ κρινῶ, φησί, περὶ τούτου, ‐ καίτοι ἐκεῖναι αὐτὸν δικάσαι ἠξίουν ‐ ἄπιτε δὲ ἐσ τὴν Ἴδην παρὰ τὸν Πριάμου παῖδα, ὃσ οἶδέ τε διαγνῶναι τὸ κάλλιον φιλόκαλοσ ὤν, καὶ οὐκ ἂν ἐκεῖνοσ κρίναι κακῶσ. (Lucian, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 24)
  • δόξει γὰρ ἐκ τούτου καὶ φιλομαθὴσ τῶν Ἑλληνικῶν μαθημάτων καὶ ὅλωσ περὶ παιδείαν φιλόκαλοσ. (Lucian, De mercede, (no name) 25:8)
  • Οὐ πρῶτοσ Ἀνάχαρσισ ἀφίκετο ἐκ Σκυθίασ Ἀθήναζε παιδείασ ἐπιθυμίᾳ τῆσ Ἑλληνικῆσ, ἀλλὰ καὶ Τόξαρισ πρὸ αὐτοῦ, σοφὸσ μὲν καὶ φιλόκαλοσ ἀνὴρ καὶ ἐπιτηδευμάτων φιλομαθὴσ τῶν ἀρίστων, οἴκοι δὲ οὐ τοῦ βασιλείου γένουσ ὢν οὐδὲ τῶν πιλοφορικῶν, ἀλλὰ Σκυθῶν τῶν πολλῶν καὶ δημοτικῶν, οἱοῖ́ εἰσι παῤ αὐτοῖσ οἱ ὀκτάποδεσ καλούμενοι, τοῦτο δέ ἐστι, δύο βοῶν δεσπότην εἶναι καὶ ἁμάξησ μιᾶσ. (Lucian, Scytha 1:1)
  • πάνυ ἀκριβῶσ οἶδα, λέγω δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ φιλο τὴν ἀρχὴν ἔχουσαν φιλαλήθησ τε γὰρ καὶ φιλόκαλοσ καὶ φιλαπλοϊκὸσ καὶ ὅσα τῷ φιλεῖσθαι συγγενῆ. (Lucian, Piscator, (no name) 20:10)
  • οὕτωσ ἀνὴρ φιλοσώματοσ καλλωπίστριαν γυναῖκα ποιεῖ, φιλήδονοσ ἑταιρικὴν καὶ ἀκόλαστον, φιλάγαθοσ καὶ φιλόκαλοσ σώφρονα καὶ κοσμίαν. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 17 1:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION